نفرولیتوتومی از راه پوست، فرایندی است که برای برداشتن سنگ کلیه از بدن استفاده میشود، زمانی که این سنگها نمیتوانند به خودی خود دفع شوند. از طریق یک برش کوچک در کمر بیمار، یک اسکوپ وارد بدن او میشود تا سنگهای کلیه را بردارد.نفرولیتوتومی از راه پوست، غالباً برای سنگهای بزرگتر استفاده میشود یا زمانی که دیگر روشها، مانند لیتوتریسپی شاک ویو اکستراکورپوریال یا اورتروسکوپی ممکن نبوده یا موفقیتآمیز نبوده باشند.
نفرولیتوتومی پوستی (PCNL)، یک تکنیک ارجح برای درمان سنگهای کلیهی بزرگتر (بزرگتر از 2 سانتیمتر) که در کلیه قرار دارند، میباشد. این فرایند شامل جراحی سوراخ کلید است که از طریق ایجاد یک برش یک سانتیمتری در پوست انجام میشود. عمل PERC در رویکرد با روش گفته شده مشابه است اما به دلیل داشتن دوربینهای کوچک، لیزرهای سنگ بهتر و ابزارهای خاص، اصلاحاتی را در این تکنیک به وجود آورده است. برشی که در این روش در پوست ایجاد میشود، بسیار کوچکتر بوده و به بهبود سریعتر بیمار منجر شده و در نتیجه فرایندی امنتر را حاصل میکند.
سنگ کلیه بیماری طاقت فرسایی است به ویژه اگر سنگ های ساخته شده بزرگ باشند و خود به خود دفع نشوند. روش جراحی بسته سنگ کلیه روش جدید و مناسبی برای این بیماران است و می تواند به درمان آنها کمک شایانی کند. برای خارج کردن این نوع سنگ های می توانید با مراجعه به پزشک اورولوژیست و با صلاح دید وی این روش جراحی را انتخاب نمایید. برای دریافت مشاوره و یا مراجعه حضوری با شماره های ما تماس حاصل فرمایید.
چرا این عمل انجام میشود؟
نفرولیتوتومی پوستی معمولاً در موقعیتهای زیر توصیه میشود:
- سنگهای کلیهی بزرگ، بیش از یک شعبه از سیستم جمعآوری کلیه را مسدود کرده باشند (این سنگها به نام سنگهای کلیهی استاقورن شناخته میشوند).
- سنگهای کلیه، بزرگتر از 0.8 اینچ (دو سانتیمتر) باشند.
- سنگهای بزرگ در مثانه قرار داشته باشند.
- درمانهای دیگر شکست خورده باشند.
قبل از انجام نفرولیتوتومی پوستی، پزشک شما آزمایشات متعددی را بر روی شما انجام میدهد. آزمایشات خون و ادرار به دنبال نشانههای عفونت و دیگر مشکلات میگردند و آزمایش سی تی اسکن مشخص میکند که سنگها در کجای کلیه قرار دارند.
چه آمادگیهایی برای این عمل لازم است؟
لازم است که عکسهای خاصی را تهیه کنید تا “نقشهی راه” جزئیتر را برای پزشک به منظور یافتن سنگ کلیه، فراهم کرده باشید. این کار به پزشک اجازه میدهد تا به ارتباطات سه بعدی سنگ درون کلیه دست یابد و همچنین ساختارهای مجاور کلیه را برجسته نماید بنابراین با این روش میتوان از نزدیک شدن به این ساختارها جلوگیری کرد. این کار همچنین پزشک را قادر میسازد تا بهترین نقاط دسترسی به کلیه را برای زدودن مؤثر سنگ کلیه، برنامهریزی کند.از آنجا که این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام میگیرد، نباید از 6 ساعت پیش از عمل چیزی بخورید یا بیاشامید. داروهایی که باید منظم استفاده شوند، میتوانند با یک جرعه آب استفاده شوند به استثنای داروهای رقیق کنندهی خون (مانند وارفارین، آسپرین، کلوپیدوگرل) و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی که باید برای 7 تا 10 روز متوقف شوند. با توجه به شرایط خاص شما، پزشک به شما توصیههایی خواهد کرد. یک آزمایش ادرار میانهی جریان (MSU) برای اطمینان از اینکه ادرار، پیش از انجام درمان استریل میباشد، ضروری است. دیگر آزمایشاتی که ممکن است نیاز شوند شامل مطالعات عملکرد کلیه، شمارش واحدهای کامل خون و پروفایل لخته شدن میباشند. این آزمایشات همگی در زمان مشاوره، برنامهریزی میشوند.
ریسکهای این روش چه چیزهایی هستند؟
حتی جراحیهای با کمترین تهاجم، مانند نفرولیتوتومی پوستی یا نفرولیتوتریپسی دارای ریسک بروز عفونت، خونریزی و عوارض دیگر میباشند. این فرایند شامل ایجاد یک سوراخ در کلیه است که معمولاً بدون هیچ درمانی بهبود مییابد. عملهایی که بر روی شکم انجام میگیرند، دارای خطر کمی از وارد شدن آسیب به دیگر ارگانهای مجاور، مانند روده، میزنای، کبد و مثانه میباشند.اما این شکل از جراحی، در صورتی که توسط اورولوژیستی انجام شود که بطور مخصوص برای این تکنیک آموزش دیده و با برنامهریزی خیلی دقیق پیش از عمل همراه گردد، دارای ریسک بسیار کمی میباشد. ریسکهای خاص آن نادر بوده اما شامل عفونت، خونریزی شدید (که در 5% موارد انتقال خون را ضروری میکند، در 1% موارد آنژیو امبولیزاسیون را ضروری میسازد و در 0.5% موارد اکتشاف کلی کلیه را موجب میشود) و آسیب به ارگانهای مجاور (طحال، کبد، روده، ریه و دیافراگم) میباشند.
در هنگام جراحی چه چیزی را باید همراه داشته باشم؟
- تمامی عکسهای مرتبط موجود از جمله آزمایشات اشعهی ایکس، سی تی اسکنها و/ یا سونوگرافی کلیه
- داروهای معمول خود
در اتاق عمل چه اتفاقی میافتد؟
این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام شده و تقریباً بین 2 تا 3 ساعت زمان میبرد. این عمل یک تلاش تیمی است که به همکاری میان جراح شما، متخصص بیهوشی، متخصص رادیوگرافی و پرستار اتاق عمل نیاز دارد. شما بر روی تخت اتاق عمل قرار داده میشوید، در حالی که در طول جراحی بر روی شکم خود دراز کشیده اید. این عمل با کمک تصویربرداری اشعهی ایکس یا سونوگرافی، برای هدایت ورود یک لولهی تو خالی به درون کلیه انجام میشود. این کار، دسترسی به سیستم تخلیهی کلیه را فراهم کرده و اجازه میدهد که تلسکوپها، فیبرهای لیزر و تجهیزات گرفتن سنگ، سنگهای کلیه را مشاهده کرده، قطعه قطعه کرده و خارج کنند. در انتهای این عمل، کتتر تخلیه (لولهی نفروستومی)، که از طریق پوست خارج میشود، ممکن است در کلیه باقی بماند.
پیش از جراحی
- تمامی داروها، ویتامینها و مکملهای تجویزی، داروهای گیاهی و طبیعی و داروهای بدون نسخهی مورد استفاده
- هرگونه آلرژی شناخته شدهی شما به داروها و عامل کنتراست استفاده شده در برخی از آزمایشات اشعهی ایکس
- باردار بودن شما
ممکن است نیاز باشد که:
- جلساتی را برای انجام الکتروکاردیوگرام (EKG)، آزمایشات اشعهی ایکس یا آزمایشات خون و ادرار تنظیم کنید.
- با پزشک خود دربارهی داروهایی که ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهند، مانند آسپرین، ایبوپروفن، وارفارین، کلوپیدوگرل و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، بحث کنید. ممکن است نیاز باشد که استفاده از برخی از این داروها را قبل از عمل جراحی محدود نمایید.
- برای پیشگیری از عفونت، در صورت تجویز آنتیبیوتیک مصرف کنید.
- با پزشک خود بررسی کنید که کدام یک از داروهای روزانهی خود را در صبح جراحی باید مصرف نمایید. در آن روز، این داروها را تنها با یک جرعه آب مصرف نمایید.
- پس از نیمه شب قبل از جراحی، دیگر چیزی نخورید و ننوشید (به استثنای جرعهای آب با داروهای صبح خود)
پس از جراحی، قادر نخواهید بود که رانندگی نمایید، بنابراین از عضوی از خانواده یا دوست خود بخواهید که شما را به خانه برسانند. بسیاری از بیمارستانها و مراکز جراحی، به شما اجازه نمیدهند که پس از جراحی برای رفتن به خانه تاکسی بگیرید.
پس از جراحی
- تهوع و استفراغ گاه به گاه
- درد در طول 24 تا 48 ساعت که در کلیهها، شکم، پایین کمر و پهلوهای شما وجود خواهد داشت. این درد ممکن است در زمان ادرار کردن افزایش یابد. داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید.
- وجود خون در ادرار. رنگ ادرار شما ممکن است در بازهای میان صورتی کمرنگ تا قرمز تند بوده و حتی گاهی دارای رنگ قهوهای باشد – اما شما باید قادر باشید که درون آن را ببینید (داروهایی که به سوزش ادرار کمک میکنند، گاهی ممکن است رنگ ادرار را به نارنجی یا آبی تغییر دهند). اگر خونریزی به شکل چشمگیری افزایش یافت، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا برای انجام بررسیها به اورژانس مراجعه کنید.
- لولهی نفروستومی، یک کتتر است که در کلیهی شما قرار داده شده و برای تخلیهی ادرار به خارج از بدن شما، به یک کیسهی تخلیه متصل شده است. این لوله معمولاً قبل از ترک بیمارستان توسط شما، خارج میشود اما برای برخی از بیماران، این لوله در ملاقات بعدی با پزشک، که غالباً دو تا چهار روز پس از عمل جراحی است، برداشته میشود.
- کیسهی تخلیه را قبل از اینکه پر شود، خالی کنید. اگر کیسه دیگر تخلیهی ادرار را انجام نداد و شما درد کمر را تجربه کردید، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. لوله ممکن است مسدود یا شل شده باشد.
- شما ممکن است نشت ادرار را در اطراف لوله مشاهده کنید و نیاز به تعویض لباس داشته باشید.
- مشکلی نیست که کیسه خیس شود بنابراین مشکلی نیست که دوش بگیرید. با این حال، شما باید محل برش را با یک لباس ضد آب کاملاً بپوشانید.
- استنت میزنای یک لولهی پلاستیکی است که در مجرای ادرار شما قرار داده میشود تا به کنترل تورم کمک کرده و به کلیه اجازه دهد تا ادرار را تخلیه نماید.
- پزشک شما، این استنت را در ویزیت بعدی که غالباً 4 تا 14 روز بعد از عمل جراحی میباشد، خارج میکند. گرچه، گاهی اوقات این استنت باید مدت زمان طولانیتری باقی بماند.
- ممکن است احساس پری و نیاز فوری به ادرار کردن (تکرر و فوریت ادرار)، احساس سوزش در هنگام ادرار یا حرکت و اسپاسمهای عضلات مثانه را تجربه کنید.
آیا پس از انجام این عمل بستری خواهم شد؟
بله. این عمل به بیهوشی عمومی نیاز دارد. شما به بستری شدن کوتاه مدت (2 تا 3 روزه) نیاز خواهید داشت. همچنین ممکن است مجبور شوید به مدت یک هفته یا بیشتر از کار خود مرخصی بگیرید. بسته به مکان سنگ، این عمل بین 20 تا 45 دقیقه زمان خواهد برد. هدف، بیرون آوردن تمامی سنگها است بنابراین هیچ کدام آنها باقی نمیمانند تا از طریق مجاری ادرار، عبور کنند.
آیا این تنها گزینهی من است؟
زمانی که سنگها خیلی بزرگ هستند (بیشتر از 2 سانتیمتر) یا در مکانی قرار دارند که انجام SWL یا اورتروسکوپی مؤثر را اجازه نمیدهند، برداشتن سنگ از راه پوست ممکن است مورد نیاز باشد. هرگونه عملی بر روی کلیه احتمال نسبتاً کمی از ریسکهای طولانی مدت از فشار خون بالا یا کاهش عملکرد کلیه در ادامهی زندگی را با خود خواهد داشت. شما باید با جراح خود در این باره صحبت کنید. برداشتن سنگ از راه پوست، ممکن است برای شما مورد نیاز باشد. این روش معمولاً از انجام جراحی باز تهاجمی، که یک گزینهی دیگر برای برداشتن چنین سنگهایی بوده و تنها در موارد نادری مورد نیاز است، پیشگیری میکند.
مزایا و معایب انجام این عمل چه چیزهایی هستند؟
یک مزیت انجام این عمل این است که این تکنیک، مؤثرترین روش برای اطمینان از برداشتن کامل سنگهای بیمار میباشد. بسیاری از بیماران، پس از انجام این عمل، عاری از هر گونه سنگی، بیمارستان را ترک میکنند. گرچه، گاهاً، یک عمل دیگر برای برداشتن سنگها مورد نیاز میباشد.گرچه این عمل شامل ایجاد برش است، اما نسبت به عمل جراحی کاملاً باز برای درمان سنگ کلیه، کمتر تهاجمی میباشد. به این دلیل که این عمل در میان جراحیهای دشوارتر قرار دارد، توسط جراحهایی با آموزشهای مخصوص انجام میگیرد. اورولوژیستها و رادیولوژیستها ممکن است در این عملهای جراحی با هم همکاری نمایند.
هزینه این عمل چقدر است؟
هزینه انجام این عمل بر اساس تعرفه مصوب سازمان نظام پزشکی بوده اما باید دقت داشت که هزینه ها تنها محدود به هزینه عمل و بیمارستان نیست و برخی آمادگی های قبل از عمل مانند آزمایشات و سی تی اسکن نیز نیاز است که خود هزینه هایی در بر دارد.
“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”