درمان اختلال (عدم) نعوظ(مشکل بلند و بزرگ نشدن آلت)

اختلال نعوظ، یا ناتوانی جنسی، به معنی عدم توانایی نعوظ آلت است که برای انجام دخول در رابطه‌ی جنسی، ضروری می‌باشد. بیشتر مردان، در زمان‌هایی در طول زندگی خود، اختلال نعوظ را تجربه می‌کنند. این اتفاق ممکن است گاه به گاه برای هر کسی بیفتد. تخمین زده شده است که اختلال نعوظ، بیش از یک میلیون مرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما این اختلال در مردان مسن‌تر، شایع‌تر است. اختلال نعوظ دارای علت‌های مختلفی است که می‌توانند هم فیزیکی و هم روانی باشند. خوشبختانه، با فناوری‌های پیشرفته‌ی امروز، می‌توان این مشکل مردان را حل کرد.

انواع مختلف اختلال نعوظ

مشکل اختلال نعوظ در همه‌ی افراد به صورت یکسان نیست. پزشکان، میان انواع مختلف اختلال نعوظ، تمایز قائل می‌شوند:

• ناتوانی جنسی اولیه: در این عارضه، مرد هیچ گاه به خودی خود دارای نعوظ نشده و هیچ گاه هم به آن دست نخواهد یافت. این مشکل معمولاً به دلیل وجود یک مشکل فیزیکی در آلت مانند عصب گیر افتاده است.
• ناتوانی ثانویه: مردانی که از این مشکل رنج می‌برند، قبلاً دارای نعوظ کامل می‌شده اند اما اکنون دچار بیماری اختلال نعوظ می‌باشند.
• ناتوانی جنسی وضعیتی: این مشکل به معنی این است که مرد تنها در موقعیت‌های معینی می‌تواند نعوظ را تجربه کند. برای مثال می‌تواند در هنگام خود ارضایی نعوظ داشته باشد اما در هنگام رابطه با همسر قادر نیست.
• ناتوانی جنسی جزئی: در این اختلال، آلت سفت می‌شود اما کمی بعد از آن شل و نرم می‌گردد. این حالت نیز محتمل است که آلت نیمه سفت گردد.
• ناتوانی جنسی کلی: این حالت به معنی عدم وجود نعوظ به صورت کلی است. در این حالت مرد حتی نعوظ‌های صبح‌گاهی را هم ندارد.

چه چیزهایی باعث اختلال نعوظ در مردان می‌شوند؟

اختلال نعوظ، دو علت اصلی دارد: فیزیکی و روانی. بیشتر پزشکان موافق هستند که در اغلب موارد، اختلالات فیزیکی ایجادکننده‌ی مشکل هستند اما این مسئله نیز روشن است که بیشتر مردان مبتلا به ED به سرعت مضطرب، استرسی یا افسرده می‌شوند. این احساسات به سادگی می‌توانند علائم ED را بدتر کنند.

دلایل فیزیکی

علت‌های فیزیکی اختلال نعوظ شامل موارد زیر می‌باشند:

• دیابت: نزدیک به 25% مردان مبتلا به دیابت که در سن 30- 34 سال قرار دارند، و 75% مبتلایان به دیابت که در سن 60- 64 سال قرار دارند، مبتلا به ED می‌باشند.
• جریان خون ناکافی به آلت تناسلی: به این دلیل که رگ‌ها سخت شده یا آسیب دیده اند (عارضه‌ای که به نام تصلب شرایین شناخته می‌شود). این علت، باعث ایجاد 40% از موارد ED در مردان بالای 50 سال است. سیگار کشیدن، که  در نزدیک به 80% از موارد مبتلا به ED وجود دارد، رگ‌های خونی را تنگ کرده و دلیل اصلی آسیب به شریان‌هایی است که به آلت تناسلی می‌رسند. یک دلیل کوچک شناخته شده‌ در آسیب به رگ‌های کلیدی خون، دوچرخه‌سواری است.
• عوارض جانبی داروهای تجویز شده: بخصوص آنها که برای درمان فشار خون بالا، بیماری قلبی، افسردگی، زخم معده و سرطان استفاده می‌شوند. نزدیک به 25% از موارد مبتلا به ED ممکن است به دلیل داروهایی ایجاد شوند، که برای درمان بیماری‌های دیگر مورد استفاده قرار گرفته اند.
• آسیب به نخاع: نزدیک به یک چهارم مردان، که از آسیب به نخاع رنج می‌برند، مبتلا به اختلال نعوظ هستند.
• جراحی غده‌ی پروستات (یا دیگر جراحی‌ها در ناحیه‌ی لگن): ریسک بروز ED به نوع عمل جراحی بستگی دارد، اما نزدیک به 30% از مردانی که پروستاتکتومی رادیکال انجام داده اند (حذف کامل غده‌ای که دچار سرطان شده است)، اختلال نعوظ را تجربه می‌کنند.

دلایل روانی

علت‌های روانی عمده‌ی ایجاد ED شامل موارد زیر هستند:

• تضادهای ارتباطی
• استرس و اضطراب
• افسردگی (90% مردان مبتلا به افسردگی دارای ED کامل یا خفیف می‌باشند)
• تمایلات حل نشده‌ی جنسی
• ملال جنسی
• دیگر اختلالات سلامت ذهن
• خجالتی یا نگران بودن در هنگام سکس

یک روش خوب برای فهمیدن اینکه آیا اختلال نعوظ شما دلیل فیزیکی دارد یا خیر، بررسی این مسئله است که آیا موقعیت‌هایی هست که در آنها نعوظ داشته باشید یا خیر. اگر در زمان خود ارضایی در شما نعوظ اتفاق می‌افتد اما در هنگام ارتباط با شریک جنسی خیر، اگر در هنگام بیدار شدن یا در طول شب نعوظ دارید، به احتمال زیاد، اختلال شما به دلایل روانی می‌باشد.

علائم این مشکل چه چیزهایی هستند؟

علائم اختلال نعوظ شامل موارد زیر می‌باشند:

• نعوظی بسیار نرم که برای دخول در رابطه‌ی جنسی مناسب نیست (اختلالات جنسی).
• نعوظی که آنقدر کوتاه است که برای دخول در رابطه‌ی جنسی مناسب نیست.
• عدم توانایی در رسیدن به نعوظ

مردانی که نمی‌توانند به نعوظ برسند یا نعوظ آنها آنقدر شل یا کوتاه مدت است که نمی‌توانند دخول در رابطه‌ی جنسی را کامل کنند، مبتلا به اختلال نعوظ شناخته می‌شوند.

خطرات آن چه چیزهایی هستند؟

• بیشتر مردان، لااقل یک بار مشکل نعوظ را تجربه می‌کنند. این تجربه می‌تواند به دلیل استرس، خستگی یا به سادگی نبودن در مود رابطه‌ی جنسی باشد.
• تخمین زده می‌شود که اختلال دائمی نعوظ (ED)، در هر زمان بر روی 10% مردان اثر بگذارد.
• گرچه سن به خودی خود دلیلی برای اختلال نعوظ نیست، با این وجود خطر بروز این اختلال با افزایش سن، بالا می‌رود: 18% از افرادی که در 50 تا 59 سال دارند، دارای مشکل در نعوظ هستند. در مقایسه، تنها 7% از افراد 18 تا 29 ساله با این مسئله دست و پنجه نرم می‌کنند.

تشخیص اختلال نعوظ: معاینه‌ی فیزیکی

برای تشخیص ED، پزشک پرسش‌هایی را درباره‌ی علائم شما و سابقه‌ی پزشکیتان مطرح می‌کند. او یک معاینه‌ی کامل را ترتیب خواهد داد تا از نشانه‌هایی مانند گردش خون ضعیف یا مشکلات عصبی، باخبر شود. پزشک همچنین به دنبال موارد غیر طبیعی در ناحیه‌ی تناسلی می‌گردد که می‌توانند باعث ایجاد مسائلی در نعوظ شوند. یک آزمایش ساده، به نام ‘آزمون تمبر پستی’، می‌تواند در تعیین این موضوع که علت مشکل، فیزیکی است یا روانی، کمک‌کننده باشد.

مردان در طول شب معمولاً سه تا پنج نعوظ را تجربه می‌کنند. این آزمایش، وجود نعوظ در طول شب را با چک کردن ترتیب تمبرهای پستی که قبل از خواب در اطراف آلت قرار داده شده اند، بررسی می‌کند. دیگر آزمایشات برای بررسی نعوظ شبانه شامل تست poten و تست Snap-Gauge می‌باشند.

درمان‌های اصلی اختلال نعوظ چه چیزهایی هستند؟

درمان‌های احتمالی که توسط پزشکان توصیه می‌شوند، شامل موارد زیر می‌باشند:

داروهای خوراکی

این روش، تا مدت زیادی، رایج‌ترین درمان مورد استفاده بوده است. امروز تعدادی درمان خوراکی موجود هستند و بیشتر آنها با کمک به آزاد شدن رگ‌های خونی در آلت و جریان یافتن خون در آن، به حل مشکل کمک می‌کنند. این داروها کار نمی‌کنند مگر زمانی که شما از نظر جنسی، تحریک شده باشید. شایع‌ترین عوارض جانبی این داروها سردرد و قرمز شدن و سوزش صورت می‌باشد. همچنین این داروها نباید توسط مردانی مصرف شود که از داروهای شامل نیترات (که معمولاً برای آنژین تجویز می‌شود) استفاده می‌کنند. تعدادی از درمان‌های خوراکی موجود شامل سیالیس، لویترا، آپریما و ویاگرا می‌باشند. هر کدام از این داروها مزایا و معایبی داشته و مهم است که درباره‌ی این خصوصیات با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

تزریق درمانی

این روش، یک راه مؤثر و قابل اعتماد برای ایجاد نعوظ است اما، همانطور که قابل درک است، بیشتر مردان دوست ندارند در هر بار رابطه‌ی جنسی، سوزنی به آلتشان متصل باشد. در این روش، داروی تزریق شده (که معمولاً آلپرستادیل که به نام‌های کاورجکت و ویریدال شناخته می‌شود)، رگ‌های خونی و مفاصل را ریلکس کرده، جریان خون را افزایش داده و یک نعوظ را در طول 15 دقیقه ایجاد می‌کند.

MUSE (سیستم مجاری ادراری پزشکی برای نعوظ)

در این روش از آلپرستادیل هم استفاده می‌شود اما امروزه با استفاده از پلت کوچکی که در مجاری ادراری وارد می‌شود، انجام می‌گیرد. این کار از طریق یک اپلیکاتور پلاستیکی یک بار مصرف تک دوز، انجام می‌گیرد. مجاری ادراری، راه ورود به آلت می‌باشند.

پمپ‌های مکش

در این روش، آلت درون یک سیلندر شفاف پلاستیکی قرار داده شده و هوای موجود در سیلندر خارج می‎شود. این کار باعث ایجاد خلأ می‌گردد. آلت با خون پر شده و زمانی که به قدر کافی سفت شد، یک حلقه‌ی جمع‌کننده‌ی پلاستیکی در اطراف پایه‌ی آلت قرار داده می‌شود تا خون را در آلت گیر بیندازد. عوارض جانبی این روش (بدون در نظر گرفتن کبودی‌های خیفیف گاه به گاه) کم بوده و این دستگاه برای بیش از 90% مردان جواب می‌دهد. با این حال، بسیاری از مردان این روش را غیر طبیعی و ناخوشایند می‌یابند و ترجیح می‌دهند که از روش‌های دیگر برای مقابله با اختلال نعوظ استفاده کنند.

مکمل‌های هورمونی

در موارد نسبتاً کمی که سطوح پایین هورمون‌ها باعث ایجاد ED شده است، می‌توان به مردان تستسترون داد، بخصوص اگر تمایل جنسی آنها نیز کم است. قبل از مصرف تستسترون، پافشاری داشته باشید که سطح تستسترون شما توسط پزشک اندازه‌گیری شود، تا تصدیق نماید که سطح آن در بدن شما واقعاً کم است.

ایمپلنت‌های آلت

اکنون که انواع مختلف درمان‌ها برای مقابله با این مشکل وجود دارند، ایمپلنت‌ها تنها به عنوان راه حل آخر استفاده می‌شوند. در این روش، یک وسیله‌ی مکانیکی با استفاده از عمل جراحی به درون آلت وارد می‌شود. این وسیله می‌تواند به صورت دائمی سفت باشد و یا دارای عملکرد هیدرولیک باشد که از طریق یک دریچه در اسکروتوم اعمال می‌شود.

سکس تراپی

دلیل و درمان ED هر چه که باشد، بسیاری از مردان می‌توانند از مشاوره یا تراپی، سود ببرند. در واقع، بهترین مراکز مشاوره، این نوع مشاوره را به صورت یک دسته‌ی خاص، ارائه می‌دهند. سکس تراپی بخصوص زمانی لازم است که ED دارای دلایل روانی باشد که در واقع نمی‌تواند با درمان‌های فیزیکی، حل شود. برای مثال اگر یک مرد در نتیجه‌ی تضاد احساسی با همسر خود دچار اختلال نعوظ شود، ارائه‌ی دارو به او برای ایجاد نعوظ، تضاد موجود را حل نخواهد کرد؛ در واقع، می‌تواند باعث بدتر شدن آن نیز بشود. مردانی که دارای اختلال نعوظ با دلایل فیزیکی هستند هم ممکن است در حفظ اعتماد به نفس کلی و اعتماد به نفس ایجاد رابطه‌ی جنسی دچار مشکل باشند. سکس تراپی می‌تواند به بازیابی این اعتماد به نفس کمک کند. معمولاً منطقی است که شریک جنسی دائمی مرد در جلسات سکس تراپی حضور داشته باشد و درگیر آنها شود، چرا که فقدان و همچنین بازیابی عملکرد جنسی مرد، به شکل اجتناب‌ناپذیری، عمیقاً رابطه‌ی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

چطور می‌توانم به خودم کمک کنم؟

اگر هم اکنون از اختلال نعوظ رنج می‌برید و به فکر رفع این مشکل هستید، کارهای زیر را برای مقابله با ED، سلامت بهتر خود و زندگی جنسی بهتر، انجام دهید.

پیاده‌روی را شروع کنید

تنها سی دقیقه پیاده‌روی در روز، با 41% کاهش خطر ED مرتبط است. دیگر تحقیقات بیان می‌کنند که ورزش ملایم می‌تواند به بازیابی عملکرد جنسی در مردان چاق میان‌سال مبتلا به ED، کمک کند.

رژیم غذایی خود را اصلاح کنید

در تحقیقی نشان داده شده است که داشتن یک رژیم غذایی غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و ماهی، با گوشت قرمز و فراوری شده‌ی کمتر و نیز دانه‌های تصفیه شده‌ی کمتر، احتمال بروز ED را کاهش می‌دهد.

به سلامت عروق خود اهمیت دهید

فشار خون بالا، قند خون بالا، کلسترول بالا و تری گلیسیرید بالا همگی می‌توانند باعث آسیب به رگ‌های قلب (که باعث حمله‌ی قلبی می‌شود) و مغز (که باعث سکته‌ی مغزی می‌شود) شده و رگ‌های متنهی به آلت می‌شوند (که باعث ایجاد ED می‌گردد). زیاد شدن دور کمر نیز مؤثر است. سیستم عروقی خود – و همچنین قلب، مغز و آلت خود- را با پزشک خود بررسی کنید و ببینید که آیا در وضعیت خوبی قرار دارد یا باید آن را از طریق ایجاد تغییراتی در سبک زندگی خود و اگر لازم است، داروها، بهبود ببخشید.

سایز اندام‌های شما مهم است، بنابراین باریک اندام شده و باریک اندام باقی بمانید

حالت خوب کمر، خود یک دفاع خوب در برابر ED است، مردی که دارای دور کمر 42 اینچی است 50% بیشتر از مردی که دارای دور کمر 32 اینچی است، در معرض ED قرار دارد. کاهش وزن می‌توان به مقابله با اختلال نعوظ کمک کند بنابراین رسیدن به وزن ایده‌آل و ماندن در آن، یک استراتژی خوب برای پرهیز از ED یا مقابله با آن است. چاقی، ریسک بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت را بالا می‌برد: دو عامل مهمی که در ایجاد ED نقش دارند. در نهایت، چاقی مفرط در هورمون‌های متعددی دخالت کرده می‌تواند بخشی از علت این مسئله باشد.

عضلات خود را حرکت دهید، اما در اینجا درباره‌ی عضلات بازوی شما صحبت نمی‌کنیم

عضلات لگن قوی به بهبود سفتی آلت در طول رابطه کمک کرده و با فشار دادن یک رگ کلیدی، از تخلیه‌ی خون از آلت جلوگیری می‌کند. در تحقیقی، سه ماه انجام دو مجموعه‌ تمرین کگل به صورت روزانه (که این عضلات را تقویت می‌کند)، در ترکیب با بیوفیدبک و توصیه به تغییرات سبک زندگی – ترک سیگار، کاهش وزن، ترک الکل- بسیار بهتر از توصیه‌ی تنها به ایجاد تغییر در سبک زندگی، مشکل را حل کرده است.

درباره‌ی نگرانی‌های خود صحبت کنید

البته که مجبور نیستید درباره‌ی مشکلات آلت خود با همکارانتان صحبت کنید، اما حرف زدن با کسی که به او اعتماد دارید، کمک فوق‌العاده‌ای به شما می‌کند. بخصوص مهم است که با همسر خود ارتباط مؤثر داشته باشید. بعضی از مردان تلاش می‌کنند تا با پنهان کردن مشکل از همسر و آوردن بهانه‌های متعدد برای سرباز زدن از رابطه‌ی جنسی، با مشکل عدم نعوظ مقابله کنند. این کار می‌تواند باعث گیج شدن همسر، پس زدن او و همچنین ظنین شدن او به خیانت از طرف شما شود. بهترین کار این است که تا حد امکان با همسر خود باز و صادق بوده و از او درخواست حمایت کنید.

صمیمیت جنسی

تمرکز خود را بر روی دخول کمتر کرده و بیشتر بر روی ایجاد شکل‌های دیگر صمیمیت جنسی، متمرکز شوید. صرف زمان برای بغل کردن، بوسیدن، استفاده از زبان و ماساژ دادن، می‌تواند خوشایند بوده و به نزدیک نگه داشتن شما و همسرتان به هم، کمک کند.

کارهایی که نباید بکنید

• تلاش نکنید تا خود را با تماشای پورنوگرافی یا درخواست از همسر خود برای پوشیدن لبا‌س‌ها و انجام کارهای عجیب و غریب یا انجام فانتزی‌های ذهنی شما، درمان کنید. این کارها قطعاً جواب نخواهند داد و حتی می‌توانند باعث ناتوانی بیشتر شما شوند.
• برای خرید مواد مکمل گیاهی یا به اصطلاح داروهای تقویت قوای جنسی از طریق اینترنت یا تبلیغات مجله‌ها، وسوسه نشوید. شما نمی‌توانید درباره‌ی آنچه از این طریق به شما ارائه می‌شود مطمئن باشید و این روش‌ها نیز به احتمال بسیار زیاد جوابگو نخواهند بود.
• خودتان را به خاطر این بیماری، مقصر ندانید و سرزنش نکنید. این اختلال، یک بیماری بوده و انعکاس‌دهنده‌ی میزان مردانگی شما نیست. همسر خود را نیز به خاطر وجود این مشکل، مقصر ندانید.