دلایل بسیاری برای کاهش فشار ادرار (جریان ادرار) وجود دارد که از جمله آنها میتوان به مواردی نظیر نوشیدن کم مایعات یا به علل جدیتری مانند مشکلات قلبی یا انسداد مجاری ادراری اشاره کرد. به طور کلی، هر چه، بیشتر مایعات بنوشید ادرار بیشتری آزاد خواهید کرد، اما اگر جریان ادرار به طور قابل توجهی کاهش یافته و یا به کلی قطع شده است، این حالت نشان دهنده یک بیماری جدی است.
ادرار کردن برای عملکرد مناسب بدن ضروری است، زیرا کمک میکند که سموم آزاد دفع شوند که میتوانند در صورت باقی ماندن در بدن عوارض جدی ایجاد کنند.
کاهش فشار ادرار وضعیتی است که در آن خروجی ادرار بدن کمتر از 400 میلی لیتر در روز است. آنوریا بیماری شدید و شناخته شده دیگری است که در آن یک فرد کمتر از 50 میلی لیتر ادرار در روز تولید میکند، بنابراین این مهم است که این دو اشتباه گرفته نشوند.
همانطور که میدانید کمبود مایعات بدن میتواند مشکلات ادراری بسیاری را ایجاد کند و خطر ابتلا به کاهش فشار ادرار را افزایش میدهد. اگر شما مصرف آب خود را افزایش دادهاید و هنوز هم تغییری در فشار ادرار خود نمیبینید، باید برای کاهش فشار ادرار به دکتر خود مراجعه کنید و زیرا این اختلال ممکن است علامت یک بیماری دیگر باشد.
اگر شما علاوه بر کاهش فشار ادرار دچار اسهال، استفراغ، تب، احساس سر درد، سرگیجه نیز باشید، باید سریعا به یک دکتر مراجعه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو وقت در مطب دکتر سلمان اسلامی با شماره تلفن های 0218834344 و 02188343445 تماس حاصل فرمایید.
علل کاهش حجم ادرار
علل کاهش فشار ادرار عبارتند از:
علل ناشی از بیماری کلیوی
این اتفاق زمانی میافتد که کلیهها عملکرد خود را به طور معمول انجام میدهند، ولی به آنها به اندازه کافی خون عرضه نمیشود. این مورد برای حدود 70 درصد از موارد افرادی که به طور اکتسابی دارای نارسایی حاد کلیه هستند و بیش از 60 درصد از افراد بستری شده در بیمارستان را به خود اختصاص میدهد.
نقایص کلیوی مادر زادی
این مورد موجب کاهش حجم ادرار خروجی به دلیل آسیب ساختاری در کلیهها است که میتواند ناشی از نکروز حاد توبولار بدلیل ایسکمی یا کم خونی موضعی بلند مدت (مرگ سلولی به علت کاهش جریان خون) باشد، برخی از داروها، یا سموم نیز میتوانند این مشکل را ایجاد کنند. مواردی که ممکن است به عنوان یک عامل مؤثر در ایجاد این شرایط باشند شامل بیماریهای گلومرولی یا ضایعات عروقی است.
مشکل در بخشهای پس از کلیه
این مشکل در یک نتیجه انسداد مکانیکی یا نقایص عملکردی در جریان ادرار است. اگر علت کاهش برون ده ادرار این مشکل باشد، معمولا پس از اینکه مانع برداشته شود، برطرف خواهد شد.
علل دیگر
سایر عللی که منجر به کاهش فشار ادرار میشوند عبارتند از:
- دست دادن آب بدن به علت استفراغ، اسهال، تب، و به طور همزمان عدم دریافت مایعات کافی برای جبران آب از دست رفته بدن.
- انسداد دستگاه ادراری، که ممکن است ناشی از بزرگ شدن پروستات باشد.
- عفونت شدید منجر به شوک.
- التهاب کلیه و یا آسیب آن.
- داروهایی که ممکن است به کلیهها آسیب برسانند، از جمله شیمی درمانی یا داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی و آنتی بیوتیکهای خاص
علائم کاهش فشار ادرار
مشخصترین علامت کاهش فشار ادرار، کاهش تولید ادرار است. علائم دیگری که ممکن است همراه با آن باشند شامل استفراغ، تب و یا اسهال، سرگیجه، سر درد، یا افزایش ضربان قلب میباشد.
تشخیص کاهش فشار ادرار از جنبههای مختلفی دشوار است چون علائم کاهش تولید ادرار مشابه مشکلات رایج دیگری مانند زردی یا تیرگی ادرار است و همچنین مواردی که کلیه در خارج کردن سموم کمتر موثر است، بیماران مبتلا به کاهش فشار ادرار احتمالا علائمی مانند نفخ و ضعف را نیز خواهند داشت. اسهال شدن در مواردی که آلودگی ناشی ازعفونت انگلی باشد، رخ میدهد، بنابراین اگر شما دچار اسهال و کم آبی شدهاید، کاهش فشار ادرار ممکن است نشانهای از یک وجود عفونت و یا انگل در مواد غذایی مصرف شده باشد. اگر شما در هنگام ادرار دچار درد و سوزش میشوید، و یا اگر در ادرارتان خون مشاهده کردید، احتمال دارد که کاهش فشار ادرار به دلیل وجود انسداد در دستگاه ادراری باشد.
آزمایش کاهش فشار ادرار
برای تشخیص صحیح کاهش فشار ادرار، دکتر به طور معمول برای به دست آوردن یک تاریخچه پزشکی از وضعیت کلیهها سوالاتی از شما میپرسد و خواهد پرسید که مشکل کاهش جریان ادرار از چه زمانی و چگونه آغاز شده است.
آزمایش ادرار رایجترین آزمون برای کاهش فشار ادرار است و میتواند سطح پروتئین و گلبولهای مرده سفید و قرمز خون در ادرار را نشان دهد، و همچنین در پیدا کردن عفونت یا التهاب احتمالی کلیه یا مثانه (گلومرولونفریت) موثر است.
سایر آزمایشات برای تعیین کاهش فشار ادرار میتواند شامل کشت ادرار، نمونه خون ویژه برای اشعه ایکس، سونوگرافی برای تست حجم کلیه، سی تی اسکن، آزمایش خون، و تعدادی از تستهای دیگر باشد که عمدتا بستگی به آنچه که دکتر مشکوک میشود که ممکن است علت کاهش فشار ادرار باشد، دارد.
عوارض مرتبط با کاهش فشار ادرار (کاهش جریان ادرار)
احتمال عفونت، از عوارض شایع در بین 30 تا 70 درصد از بیماران است و به طور کلی بر سیستم تنفسی، دستگاه ادراری و کاتترهای ثابت تاثیر میگذارد. مسمومیت اورهای یا استفاده نامناسب از آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف ممکن است عوارض این بیماری را افزایش دهد. همچنین، به علت تجمع مایع و سدیم، ممکن است منجر به عوارض قلبی و عروقی گردد.
دیگر عوارض شامل موارد زیر است:
- در دستگاه گوارش- بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، انسداد روده، و خونریزی
- هماتولوژی- کم خونی و نقص در عملکرد پلاکتها
- عصبی- آشفتگی، استرس، خواب آلودگی، و تشنج
- سایر اختلالات الکترولیتی یا اسید و بازی- اسیدوز متابولیک، هیپوناترمی، هیپوکلسیمی و هایپر فسفاته شدن
درمان بیماری کاهش فشار ادرار
کاهش فشار ادرار درمان بستگی به یافتههای آزمایشات معمولا شامل:
درمان خانگی برای مدیریت کاهش جریان ادرار
درمانهای خانگی زیر میتواند به شما در درمان کاهش جریان ادرار کمک کند.
- اگر مشکل کاهش جریان ادرار شما به دلیل یک بیماری جدی نیست، پس در این موارد سادهترین راه برای افزایش حجم ادرار، مصرف آب بیشتر است.
- سایر داروهای خانگی که میتواند کاهش جریان ادرار را بهبود بخشد شامل کاهش مصرف نمک مصرف به عنوان یک راهکار برای حفظ آب بدن است، مصرف پتاسیم خود را نیز کاهش داده، و مواد پروتئین کوچکتری را بخورید، حجم زیاد مصرف پروتئین و ورزش شدید میتواند به کلیهها آسیب برساند.
اگر کاهش فشار ادرار شما به دلیل یک بیماری جدی ایجاد شده است، شما نیاز دارید که به دکتر خود مراجعه کنید و به دنبال یک روش درمان مناسب باشید.
مصرف دارو
داروهایی که معمولا برای بیماران دچار کاهش فشار ادرار تجویز میشود شامل فنازوپیریدین (آزو)، فسفات سدیم، دوبوتامین، الکلومتازون موضعی، مکسیلیتین، پلی ساکارید آهن، روغن های معدنی، تاکرولیموس موضعی، آتنولول/ کلرتالیدون، راملتئون، هیدروکلروتیازید/ المزارتان، افاویرنز/ امتریسیتابین/ تنوفوویر و دیاتریزوات میباشد.
شما ممکن است نیاز به قطع مصرف هر گونه دارویی که برای کلیهها سمی هستند، بشوید. اگر مشکلی مرتبط با کلیهها وجود دارد، شما ممکن است به دیالیز نیاز پیدا کنید.
دیالیز برای درمان کاهش فشار ادرار
در صورتی که مشکلی در ارتباط با کلیه شما وجود دارد، دیالیز ممکن است لازم باشد تا زمانی که کلیهها، بتوانند بدون کمک دیالیز سموم درون زاد و برون زاد را دفع کنند و مایع، الکترولیت و تعادل اسید و باز را حفظ کنند.
هیچ نشانه مطلقی برای الزام به انجام دیالیز وجود دارد. این تصمیم بستگی به زمان شروع، طول مدت و شدت اختلال دارد. در اغلب موارد، کاهش فشار ادرار، 100٪ قابل درمان و قابل حل است.
درمان جراحی برای اختلال کاهش فشار ادرار
بیماران مبتلا به کاهش فشار ادرار به علت انسداد ثانویه، اغلب نیاز به عمل جراحی اورولوژی، به عنوان مثال، نفروستومی دارند. نفروستومی از راه پوست، یک روش ساده برای زهکشی موقت یک انسداد کلیه است. این عمل تحت بی حسی موضعی انجام میشود، یک کاتتر حالب از طریق یک سوزن به داخل لگنچه کلیه گذاشته میشود و به یک کیسه تخلیه متصل میشود.