بسیار بزرگ یا بسیار کوچک چیست؟ تحقیقات نشان داده اند که اکثر آقایان بدون توجه به اینکه آلت آنها بزرگ یا کوچک است، آلت تناسلی بزرگتری را می خواهند و برخی فکر می کنند آلت کوچکی دارند درحالی که در دامنه نرمالی هستند.
این مقاله به علم سایز متوسط آلت تناسلی، نحوه اندازه گیری آنها و وضعیتی که باعث می شود آلت کوچکتر بشود یا به نظر برسد، می پردازد.
برای افرادی که به هر دلیلی در دامنه متوسط سایز آلت جنسی نیستند، روش هایی برای کمک به تقویت زندگی جنسی وجود دارد. اگر هنوز در مورد سایز آلت خود نگرانید یا حس می کنید روی زندگی شخصی شما تاثیر گذاشته است، مراجعه به ارولوژست می تواند به شما کمک کند.
دکتر سلمان اسلامی متخصص اورولوژی درباره انواع روش های بزرگ کردن طول و قطر آلت تناسلی شما را راهنمایی می کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره 02188343444 تماس حاصل فرمایید.
متوسط سایز آلت تناسلی چقدر است؟
میانگین طول آلت تناسلی حدود 9 سانتی متر در حالت غیر متورم و 13 سانتی متر در حالت نعوظ می باشد. اما این عدد چگونه بدست آمده است؟
تحقیقاتی در طول سال ها انجام شده است تا به یک عدد مشخصی برای متوسط اندازه آلت تناسلی دست یابند.
در تحقیقی کوچکتر در سال 2014 سایز آلت تناسلی 1661 آقا اندازه گیری شد. محققان دریافتند که متوسط طول آلت در حال نعوظ و قطر آن در شرکت کنندگان به ترتیب حدود 15 و 12سانتی متر بوده است.
تحقیقاتی وسیع تر در سال 2014 اطلاعاتی را از 15000 آقا برای تعیین سایز متوسط آلت تناسلی جمع آوری کرد. در این تحقیق، اندازه طول و قطر در حالت شل و نعوظ ثبت شد. نتایج مشخص کرد که متوسط طول آلت تناسلی در حالت شل 9 سانتی متر و در حالت نعوظ 13 سانتی متر می باشد. بعلاوه، قطر متوسط آلت تناسلی در حالت شل 9 سانتی متر و در حالت نعوض 11 سانتی متر بود.
باید توجه داشت که در تحقیق اول از اندازه گیری های گزارش شده استفاده گردید، اما در پژوهش دوم از اندازه گیری هایی که توسط متخصص بهداشت ثبت شده بود استفاده شد. هر دو تحقیق محدودیت هایی داشتند، اما اعداد گزارش شده با تحقیقات مشابه ای در مورد متوسط سایز آلت تناسلی تطابق دارد.
در مجموع، متوسط اندازه گیری ها در تحقیقات مشابه میانگینی را به وجود آوردند که مهم هستند، اما همیشه موارد دیگری نیز وجود دارند.
آلت خود را چگونه اندازه گیری کنید؟
اگر در مورد اندازه گیری سایز آلت تناسلی خود کنجکاو هستید، در اینجا روشی درست برای اندازه گیری دقیق وجود دارد.
- نیاز به متر نواری یا خط کش دارید.
- برای اندازه گیری طول، اندازه گیری را از پایه آلت خود، جایی که آلت به استخوان شرمگاهی میرسد، شروع کنید
- خط کش یا متر نواری را از پایه تا به ابتدای آلت ببرید. طول پوست اضافی ابتدای آن را در نظر نگیرید.
- برای اندازه گیری قطر آن، متر نواری انعطاف پذیری را دور غلاف آلت در پایه و نزدیک وسط آن بین سر و پایه قرار دهید.
- اگر در حالت شل آلت تناسلی خود را اندازه گیری می کنید، مراقب باشید که آن را نکشید، زیرا باعث ایجاد صدمه می شود.
آلات تناسلی چه زمانی رشد می کنند؟
تحقیقات بیان می کنند که دوره های متفاوت زیادی برای رشد آلت تناسلی در چرخه زندگی وجود دارد. در یک تحقیق، محققین سایز آلت تناسلی را در 300 آقا از تولد تا 16 سالگی بررسی کردند.
و متوجه شدند که به طور متوسط، آلت تناسلی از بدو تولد تا یک سالگی به سرعت رشد می کند. از یک تا 11سالگی، رشد آلت تناسلی مقداری کم می شود. در سن 11 سالگی و بلوغ، پژوهشگران یک دوره سریع رشد دیگر را مشاهده کردند.
چه زمانی پنیس / آلت تناسلی کوچک به نظر می رسد؟
اکثر آقایان در دامنه سایز متوسط پنیس هستند. اما، برخی پسرها و آقایان پدیده ای به نام میکرو پنیس را دارند. البته تمامی پنیس های کوچک را میکروپنیس نمی گویند.
میکروپنیس
میکروپنیس وضعیتی است که معمولا در نوزادان روی می دهد و در کل به معنی پنیس کوچکتر از سایز متوسط است. معیار میکروپنیس در نوزادان معمولا اندازه آلت تناسلی کمتر از 2 سانتی متر است و بر اساس طول آلت کشیده شده می باشد. یکی از شایع ترین عوارض میکروپنیس کاهش باروری به علت کاهش تعداد اسپرم است. عدم تعادل هورمونی جنسی به نام هیپوگنادیسم منجر به ایجاد میکروپنیس می شود.
اگر چه درمان های متفاوتی برای میکروپنیس وجود دارد، هورمون درمانی می تواند کلید حل این مشکل در نوزادان باشد. تجویز زودهنگام تستوسترون می تواند به افزایش 100% طول آلت تناسلی نوزاد در دوره اول زندگی کمک کند.
در مواردی که هورمون درمانی کاربردی نیست، ممکن است جراحی نیز در نظر گرفته شود، اما مشورت با متخصص سلامت روانی می تواند مزایای بیشتری در طولانی مدت داشته باشد.
پنیس نامعلوم
پنیس نامحسوس اصطلاحی کلی برای وضعیتی می باشد که باعث ایجاد پنیسی می شود که کوچکتر از حد طبیعی به نظر می رسد.
تمامی موارد زیر به داشتن پنیسی کوچکتر از سایز معمولی خود ربط دارد:
- پنیس دفع شده. این نوع آلت در درجه اول به وسیله تجمع بیش از حد پوست در اطراف پنیس ایجاد می گردد. پنیسم ممکن است دفن شده باشد، زیر شکم، بیضه ها یا حتی ران ها مخفی شده باشد. در اکثر موارد، پنیس طول طبیعی دارد و به طور طبیعی کار می کند. اما، این وضعیت ممکن است باعث ایجاد مشکل در تحریک جنسی، عملکرد و همچنین ادرار شود.
- پنیسی که پوست روی آن تا خورده. این نوع پنیس زمانی که پوست بیضه به شدت به آلت تناسلی بچسبد ایجاد می گردد. این امر می تواند روی زاویه استراحت پنیس تاثیر بگذارد، باعث ایجاد تاخوردگی شود و آن را کوتاهتر نشان دهد. جراحی زیبایی رایج ترین درمان برای این وضعیت می باشد.
- پنیس گیر کرده: این نوع آلت تناسلی می تواند به علت ختنه کردن و ترمیم غلط گردد. با این نوع آلت تناسلی، بافت زخمی ختنه شده باعث گیر افتادن پنیس در زیر پوست می شود. این وضعیت می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی مانند اختلال در عملکرد ادرار شود. بنابراین به درمان استروئیدی یا جراحی نیاز است.
بسیاری از این شرایط رایج نمی باشند و قسمت کمی از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهند. با این حال، در تمامی موارد باید به یاد داشت که اندازه پنیس لزوما جذابیت جنسی را مشخص نمی کند.
اندازه پنیس فقط موردی کوچک در لیستی است که شریک انسان در مورد جذابیت های یک فرد در نظر گرفته است و جذابیت عاطفی اهمت بیشتری دارد. بعلاوه، در پژوهشی در سال 2006 دریافتند که تقریبا 85% از بانوان از سایز آلت تناسلی همسر خود راضی می باشند.
پرسش و پاسخ
دلایل ایجاد میکرپنیس چیست؟
میکروپنیس معمولا به علت کمبود تستوسترون در جنین ایجاد می گردد و می تواند منجر به ایجاد بیماری های مختلفی شود. رایج ترین آن ها هیپوگونادیسم هیپوگنادوتروپیک می باشد.
این بیماری زمانی رخ می دهد که هیپوتالاموس (بخشی از مغز که سیستم عصبی خودمختار و هیپوفیز را کنترل می کند) هورمون هایی را که تولید هورمون تحریک کننده بیضه را بر عهده دارند را ترشح نمی کند. این هورمون (تستوسترون) برای بلوغ طبیعی و عملکرد تولید مثلی نیاز می باشد.
میکروپنیس ممکن است بر اثر سندرومی ژنتیکی نیز باشد که می تواند باعث ناهنجاری های دیگری نیز شود یا شرایط ممکن است ناشناخته بماند.
چگونه بیماران و خانوده آنها با میکروپنیس کنار بیایند؟
اگر درمان فوری برای میکروپنیس موثر نبود، کنار آمدن با این شرایط برای پسر و خانواده او مشکل می شود. در تمامی موارد، مشاوره روانشناسی و خدمات اجتماعی احتمالا نیاز باشد تا از لحاظ احساسی به خانواده بیمار و بیمار کمک کند. میکروپنیس وضعیتی نادر است و کاری که باید در مورد آن انجام گیرد به عوامل مختلفی بستگی دارد. چه بیمار باشید یا والدین، پزشک به شما در تصمیم گیری کمک می کند.
پیش بینی ( دیدگاه) بیماران میکروپنیس چیست؟
با درمان زودهنگام در موراد نقص هورمونی، پیش بینی برای پسرها خوب می باشد. معمولا به تستوسترون تراپی به خوبی پاسخ می دهند، طول آلت تناسلی خوبی را بدست می آورند (هرچند زیر سایز متوسط است) و در بزرگسالی نیز می توانند به طور طبیعی زندگی کنند.
چشم انداز برای پسرانی که مبتلا به میکروپنیس هستند ولی به علت سایر اختلالات مانند عدم حساسیت به اندوژن، به درمان هورمونی نمی توانند پاسخ خوبی دهند، مثبت نمی باشد. در این موراد، پنیس کوچک باقی می ماند.
میکروپنیس چگونه تشخیص داده می شود؟
میکروپنیس از طریق آزمایشات جسمانی تشخیص داده می شود. معمولا در نوزادان یا کودکان خردسال پیدا می شود و از طریق اندازه گیری طول پنیس مشخص می شود.
اگر در دوران نوزادی تشخیص داده شود، شانس بالاتری برای درمان نیز وجود خواهد داشت. پزشک می تواند با کشش آلت تناسلی و اندازه گیری با خط کش، کولیس، سرنگ 10 میلی لیتری یک بار مصرف اصلاح شده، این بیماری را تشخیص دهد. عدد بدست آمده با دامنه سایز طبیعی موجود در پسران هم سن بررسی می شود.
تشخیص برای تعیین درمان مناسبی که برای تحریک رشد آلت تناسلی استفاده می گردد، انجام می شود.
درمان تستوسترون چگونه می تواند به درمان پنیس کوچک کمک کند؟
درمان میکروپنیس به علت آن بستگی دارد و در هر کودک متفاوت می باشد. باید درمان در نوزادی و خردسالی انجام گیرد.
اولین جلسه دوره کوتاه تستوسترون می باشد. این درمان توانایی پنیس را در پاسخ به هورمون رشد آزمایش می کند. تستوسترون هم می تواند تزریق شود و هم روی ناحیه تحت درمان به عنوان پماد یا ژل عمل کند. تحقیقات نشان داده اند که رشد پنیس با تستوسترون درمانی در بیشتر نوزادان خوب بوده است، اما اینکه آیا رشد در طی بلوغ و بزرگسالی نیز ادامه می یابد یا خیر مشخص نیست.
در صورت موفق نبودن تستوسترون درمانی و اضافه نشدن به طول آن، از هورمون درمانی های دیگری استفاده می شود.
چه زمانی جراحی برای میکروپنیس نیاز می باشد؟
جراحی فقط زمانی که درمان های پزشکی کابرد نداشتند انجام می شود. جراحی بازسازی (فالوپلاستی) میکروپنیس در کودکان خردسال پیچیده و خطرناک است. اما ارزشش را دارد. جراحی برای بزرگسالان و جوانان کم سن رایج تر است. اگر آقایی هستید که قصد جراحی میکروپنیس دارید، از مزایا و مضرات جراحی در مورد شما اطمینان حاصل کنید.
پزشکان مراقبت های اولیه، متخصصان غدد کودکان و در صورت نیاز جراحان باید والدین را از همه گزینه ها و پیامدهای احتمالی آگاه کنند
