در صورتی که بیش از حد عادی نیاز به ادرار کردن دارید، به این مشکل تکرر ادرار یا پلی اوری گفته می‌شود. با وجود اینکه این عارضه در برخی از موقعیت‌ها می‌تواند یک مشکل موقتی محسوب شود، در موارد دیگر ممکن است علامت یک عارضه‌ی جدی پزشکی باشد.
پزشکان ادرار کردن هر دو ساعت یک بار و یا بیشتر را تکرر ادرار حساب می‌کنند. کلید کنار آمدن با این عارضه، فهمیدن علت آن و درمان صحیح می‌باشد. تکرر ادرار می‌تواند مشکل بزرگی محسوب شود چراکه در برخی از مواقع ممکن است فرد به هنگام نیاز برای رفتن به دستشویی، کنترل خود را از دست بدهد. همچنین پر بودن بیش از حد مثانه می‌تواند باعث ناراحتی شود.
برای دریافت مشاوره درخصوص روش‌های درمانی تکرر ادرار یا جهت رزرو نوبت می‌توانید با تماس حاصل نمایید .
علل
زمانی که فرد به‌طور ناگهانی نیاز به ادرار کردن پیدا می‌کند و یا بیش از حد معمول ادرار می‌کند، پزشکان تعدادی از دلایل شایع را بررسی می‌کنند. یکی از دلایل این مشکل که بسیار ساده بوده ولی شیوع بالایی دارد، اضطراب می‌باشد.
استرس و اضطراب می‌توانند ترشح هورمون‌های مربوط به استرس را تحریک کرده و این هورمون‌ها را به بخش‌های خاصی از بدن برانند، این امر سبب برخی تغییرات فیزیولوژیک خواهد شد. آرامش و کاهش استرس معمولاً باعث از بین رفتن تکرر ادرار خواهند شد.
در زیر به تعدادی از علل احتمالی تکرر ادرار اشاره می‌کنیم:
- عفونت مجاری ادراری: به عفونت در هر بخشی از دستگاه ادراری گفته می‌شود مثل کلیه‌ها، پیشابراه، مثانه و حالب. اکثر این عفونت‌ها در مثانه و پیشابراه اتفاق می‌افتند.
- داروها: برخی داروها ازجمله داروهای ادرارآور می‌توانند منجر به افزایش حجم ادرار شوند.
- بزرگ شدن پروستات: این مشکل می‌تواند سبب تکرر ادرار در آقایان شود.
- عفونت غده‌ی پروستات: یک عفونت باکتریایی می‌تواند منجر به تکرر ادرار شود.
- عفونت کلیه‌ها: می‌تواند علائمی ازجمله ادرار کدر و بدبو و همچنین تکرر ادرار را به همراه داشته باشد.
- مثانه‌ی بیش فعال: این مشکل نوعی نیاز به ادرار کردن ناگهانی است که به دلیل انقباضات بی‌دلیل و کنترل نشده‌ی مثانه اتفاق می‌افتد.
- تومور یا توده در ناحیه‌ی لگن
- التهاب بافت بینابینی مثانه: نوعی التهاب در دیواره‌ی مثانه
- سرطان مثانه
- اختلالات عملکردی مثانه
- مجاری ادراری غیرطبیعی
- دیابت: زمانی که بدن سعی می‌کند گلوکوز استفاده نشده را از طریق ادرار دفع کند، تکرر ادرار رخ می‌دهد.
- سکته و بیماری‌های عصبی: این عارضه‌ها می‌توانند به اعصاب کنترل کننده‌ی مثانه آسیب بزنند.
تکرر ادرار در خانم‌ها معمولاً به دلیل عفونت‌های مجاری ادرار رخ می‌دهد. تخمین زده می‌شود که تقریباً 60 درصد از زنان حداقل یک بار در طول زندگی خود به عفونت‌های مجاری ادراری مبتلا می‌شوند. البته، تکرر ادرار در دوران بارداری یکی دیگر از عوامل مهم برای خانم‌هاست.
علائم
در صورت ابتلا به تکرر ادرار، نیاز شما برای رفتن به دستشویی افزایش خواهد یافت ولی این تنها علامت مربوط به این عارضه نیست. زمانی که برای مشکلات ادراری به پزشک مراجعه می‌کنید، مقدار ادراری که در هر مرتبه دفع می‌کنید اندازه گیری شده و مشکلات شما به هنگام ادرار کردن و همچنین عدم کنترل ادرار مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند.
تمامی این علائم می‌توانند به تشخیص علت تکرر ادرار کمک کنند. البته هر فرد منحصر به فرد بوده ولی علائم اصلی تکرر ادرار شامل موارد زیر می‌باشند:
- نیاز فوری
- احساس سوزش به هنگام ادرار کردن
- چکیدن ادرار
- نشتی بی‌دلیل
- درد مثانه
- بی‌اختیاری ادرار
- نشتی ادرار به هنگام سرفه کردن
- وجود خون در ادرار
- تردید: احساس نیاز شدید برای ادرار کردن ولی عدم توانایی این کار
اگر تکرر ادرار زندگی شما را تحت تأثیر قرار داده و یا علائم غیرقابل توجیهی مثل کمردرد، تب، لرز، ادرار خونی یا کدر و یا ترشح از واژن و آلت دارید باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین در صورتی که به‌طور ناگهانی احساس تشنگی می‌کنید باید به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص
به‌منظور تشخیص علت تکرر ادرار، احتمالاً پزشک سؤالات زیادی را از شما پرسیده و یک معاینه‌ی فیزیکی انجام می‌دهد. بسته به جواب‌ها و سوابق پزشکی شما، پزشک یک یا چند مورد از موارد زیر را برای شما تجویز خواهد کرد:
- آزمایش ادرار: این تست محتویات مختلفی را در ادرار شما اندازه گیری می‌کند.
- سیستومتری: در این آزمایش فشار درون مثانه اندازه گیری می‌شود تا عملکرد مثانه مورد بررسی قرار بگیرد.
- اولتراسوند: عکس برداری تشخیصی به‌منظور تصویرسازی از مثانه و مناطق اطراف.
- آزمایشات عصبی: روش‌های تشخیصی برای تأیید و یا رد کردن احتمال عارضه‌های عصبی مختلف.
با وجود اینکه این آزمایشات ممکن است ترسناک به نظر برسند، در واقع بسیار ساده و بدون درد می‌باشند. زمانی که این آزمایشات، معاینه‌ی فیزیکی و سؤالات پزشک تکمیل شدند، پزشک به تشخیص علت عارضه نزدیک‌تر شده و می‌تواند به‌نوعی یک برنامه‌ی درمانی را برای شما تجویز کند.
درمان تکرر ادرار در زنان و مردان
زمانی که تکرر ادرار به چیزی غیر از یک مشکل کوچک و موقتی تبدیل می‌شود (مثل عفونت مجاری ادراری)، نباید ناامید شوید و به دلیل نیاز به نزدیک بودن دستشویی خود را منزوی کنید. با وجود اینکه این عارضه درمانی ندارد ولی می‌توان روش‌های درمانی مختلفی را امتحان کرد و تکرر ادرار را تحت کنترل گرفت.
برای مثال در صورتی که دیابت علت بروز این مشکل باشد، می‌توان برای درمان آن سطح قند خون را مدیریت کرد. در صورتی که فرد به مثانه‌ی بیش فعال مبتلاست می‌توان از روش‌های درمانی رفتاری مثل بازآموزی مثانه، تنظیم رژیم غذایی و تمرینات کگل استفاده کرد. بازآموزی مثانه به تدریج مدت زمان بین مراجعات به دستشویی را افزایش داده و به مثانه‌ی شما کمک می‌کند تا مقدار بیشتری ادرار را در خود نگهداری کند. کگل به تمریناتی گفته می‌شود که به‌منظور تقویت عضلات اطراف مثانه و پیشابراه طراحی شده و می‌توانند کنترل مثانه را بهتر کنند.
دارودرمانی و تزریقات
برای درمان تکرر ادرار می‌توان از برخی داروها نیز استفاده کرد. برخی از این داروها به شکل قرص بوده در حالی که انواع دیگر آن‌ها به شکل برچسب‌های پوستی ساخته می‌شوند. در سال‌های اخیر از بوتاکس به‌منظور درمان افراد مبتلا به تکرر ادرار استفاده شده است. این ماده به عضلات مثانه تزریق شده و باعث شل شدن این عضلات و افزایش حجم مثانه می‌گردد. این روش می‌تواند نشتی ادرار را کاهش دهد.
عمل جراحی
انجام عمل جراحی امکان پذیر است ولی باید این گزینه را به‌عنوان آخرین ذخیره در نظر گرفت. کم تهاجمی‌ترین عمل جراحی انجام شده، جایگذاری یک تحریک کننده‌ی عصبی در زیر پوست برای کمک به تحریک انقباضات عضلات و ارگان‌های کف لگن می‌باشد.
در بسیاری از موارد افراد متوجه می‌شوند که تحت نظر گرفتن مصرف مایعات می‌تواند به سادگی مشکل آن‌ها را برطرف کند. برای مثال افراد متوجه می‌شوند که اگر قبل از خواب آب نخورند نیازی به ادرار کردن نخواهند داشت. در همین حال دوری کردن از برخی خوراکی‌ها مثل غذاهای تند، شکلات، شیرین‌کننده‌های مصنوعی و غذاهای دیگر که می‌توانند مثانه را تحریک کنند، باعث کاهش دفعات ادرار کردن خواهد شد.
