دیرانزالی که گاهی با نام اختلال انزال نیز شناخته می‌شود به وضعیتی گفته می‌شود که در آن، مدت زمان بین تحریک جنسی مرد تا زمان رسیدن به اوج لذت جنسی و انزال او بسیار طولانی می‌شود. برخی از افراد مبتلا به دیرانزالی ، حتی ممکن است نتوانند انزال داشته باشند.
دیرانزالی ممکن است مشکلی موقتی و یا دائمی باشد. برخی از علل احتمالی دیرانزالی عبارتند از ابتلا به برخی بیماریهای مزمن، انجام جراحی‌های خاص و مصرف برخی داروها. روش درمان دیرانزالی به علت زمینه‌ای بروز آن بستگی دارد. البته این امری کاملا عادی برای مردان است که هر از گاهی دچار دیرانزالی شوند. دیرانزالی تنها در صورتی به عنوان یک مشکل شناخته می‌شود که مداوم باشد و موجبب نگرانی شما یا شریک جنسی شما شود.
علل
دیرانزالی می‌تواند ناشی از برخی بیماریهای مزمن، جراحی‌ها و یا مصرف داروهای خاص باشد. مصرف مواد مخدر و مشکلات روحی وروانی مانند افسردگی، استرس و اضطراب نیز، در بروز این مشکل بسیار تاثیرگذار هستند. در بسیاری از موارد، دیرانزالی بر اثر ترکیبی از عوامل فیزیکی و روانی ایجاد می‌شود. علل فیزیکی دیرانزالی عبارتند از:
- اختلالات مادرزادی خاص
- آسیب دیدن برخی عصب‌ها که در رسیدن به ارگاسم نقش دارند
- عفونت‌های خاص مانند عفونت مجاری ادراری
- جراحی پروستات مانند جراحی ریسکشن پروستات از طریق مجرای ادرار یا جراحی برداشتن پروستات
- بیماریهای موثر بر سیستم عصبی مانند نوروپاتی دیابتی، سکته مغزی، آسیب عصبی در ستون فقرات و آسیب نخاعی
- اختلالات هورمونی مانند کم‌کاری تیروئید یا کمبود تستوسترون
- انزال عقب‌گرد (در این حالت مایع منی به جای خروج از آلت به سمت مثانه برمی‌گردد)
علل روحی و روانی دیرانزالی عبارتند از:
- افسردگی استرس و اضطراب در زندگی
- مشکلات مربوط به رابطه بین طرفین بر اثر استرس یا عدم برقراری رابطه به شکل صحیح یا دیگر مشکلات
- استرس در مورد عملکرد جنسی خود
- داشتن تصویر بد در مورد بدن خود
- تابوهای فرهنگی و مذهبی
- تفاوت زیاد بین خیالپردازی‌های فرد در مورد رابطه جنسی با شریکش و چیزی که در واقعیت وجود دارد.
داروها و سایر موادی که بر دیرانزالی اثر دارند عبارتند از:
- داروهای ضدافسردگی
- برخی داروهای کنترل فشار خون
- داوهای دیورتیک خاص
- برخی داروهای ضدروان پریشی
- برخی داروهای ضدتشنج
- الکل (خصوصا مصرف بیش از حد آن)
در برخی از مردان، وجود یک مشکل روحی و روانی کوچک می‌تواند باعث دیرانزالی شود و سپس بروز دیرانزالی باعث استرس و اضطراب بیشتر در حین برقراری رابطه جنسی می‌شود و این چرخه معیوب ادامه پیدا کرده و موجب تشدید مشکل دیرانزالی می‌شود.
علائم
برخی از مردانی مبتلا به دیرانزالی هستند به 30 دقیقه تحریک جنسی یا بیشتر از آن برای رسیدن به ارگاسم و انزال نیاز دارند و یا اصلا نمی‌توانند انزال داشته باشند. اما هیچ بازه زمانی مشخصی وجود ندارد که بر طبق آن بتوان گفت که شخص به دیرانزالی مبتلا است. اما در صورتی که تاخیر در انزال موجب نگرانی یا مشکل برای زوج شود به عنوان دیرانزالی شناخته می‌شود. تاخیر در انزال همچنین می‌تواند باعث توقف رابطه‌جنسی به خاطر درخواست شریک جنسی، خستگی زوج و یا حساسیت فیزیکی یا کاهش میزان نعوظ آلت شود. در اغلب موارد، مرد نمی‌تواند طی مقاربت جنسی یا سایر فعالیت‌های جنسی با شریک خود به ارگاسم برسد. برخی از مردان تنها در صورت خودارضایی می‌توانند انزال داشته باشند. دیرانزالی با توجه به علائمی که دارد به دو دسته‌ی زیر تقسیم می‌شود:
- دیرانزالی مداوم و دیرانزالی اکتسابی: در نوع دیرانزالی مداوم، این مشکل از زمانی که شخص به بلوغ می‌رسد، وجود دارد. دیرانزالی اکتسابی بعد از مدتی که شخص فعالیت جنسی عادی داشته است، بروز می‌کند.
- دیرانزالی کلی و موقعیتی: دیرانزالی کلی در همه حالات رخ می‌دهد و به یک شریک جنسی خاص، موقعیت خاص یا تحریک جنسی خاصی بستگی ندارد. دیرانزالی موقعیتی تنها تحت شرایط خاصی روی می‌دهد.
تعیین نوع دیرانزالی به تشخیص علت اصلی و انتخاب روش صحیح درمان کمک می‌کند.
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورتی که فکر می‌کنید به دیرانزالی مبتلا هستید بهتر است در اولین قدم به پزشک عمومی مراجعه کنید. در صورت داشتن شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:
- تاخیر در انزال برای شما و شریک جنسی شما تبدیل به مشکل شده است
- شما بیماری یا مشکل دیگری دارید که می‌تواند با دیرانزالی در ارتباط باشد و یا دارویی مصرف می‌کنید که احتمالاً می‌تواند موجب دیرانزالی شود.
- شما علاوه بر دیرانزالی، علائم دیگری دارید که فکر می‌کنید ممکن است با دیرانزالی در ارتباط باشند.
دیرانزالی چقدر شایع است؟
دیرانزالی بعد از اختلال نعوظ و زودانزالی، سومین اختلال جنسی شایع در بین مردان است. البته این مشکل به اندازه دو مشکل اول شایع نیست.
درمان دیرانزالی چندان آسان نیست و تنها 58 درصد از بیمارانی که تحت درمان قرار می‌گیرند، تغییرات چشمگیری را در وضعیت خود مشاهده می‌کنند. تمامی زوج‌های موفق در این زمینه کسانی بوده‌اند که انگیزه بالایی برای درمان داشته‌اند و درمان خود را به صورت بلند مدت ادامه داده‌اند. از آن جایی که این مشکل در مقابل با دو مشکل دیگر جنسی درمردان شیوع کمتری دارد، تحقیقات و مطالعات بسیار کمتری نیز روی آن انجام شده است.
توجه داشته باشید که محصولاتی که تبلیغات آن را در اینترنت می‌خوانید فریب‌دهنده هستند و فقط پول شما را به هدر می‌دهند و نمی‌توانند درمان را به طور قطعی تضمین کنند. به خصوص از خریدن هر گونه قرص برای درمان این مشکل خودداری کنید.
آیا دیرانزالی همیشه یک مشکل روحی و روانی است؟
تقریبا همیشه، اما برخی استثناها وجود دارند:
- بسیاری از مردان متوجه می‌شوند که با بالارفتن سنشان مانند گذشته به راحتی به ارگاسم نمی‌رسند. آلت آنها به خوبی نعوظ می‌کند اما به راحتی به انزال نمی‌رسد. البته این موضوع با دیرانزالی کمی تفاوت دارد و مشکل دیرانزالی بیشتر در افراد جوان ایجاد می‌شود.
- داروها: ممکن است برخی از مردان به طور ناگهانی بعد از مصرف برخی داروهای خاص خصوصاً داروهای ضدافسردگی دچار تاخیر در انزال شوند. در این موارد، تغییر دادن دارو موجب درمان دیرانزالی می‌شود.
- مصرف بیش از حد الکل و برخی مواد مخدر می‌تواند موجب بروز دیرانزالی شود.
- آسیب‌های نخاعی جدی نیز می‌تواند مشکلات زیادی در انزال ایجاد کنند.
آیا دیرانزالی درمان می‌شود؟
بله با انجام مشاوره‌ها و درمان‌های مناسب و تحت نظر بودن مداوم بیمار، می‌توان این مشکل را درمان کرد. هرچقدر درمان زودتر آغاز شد شانس موفقیت آن بیشتر است. ابتلا به دیرانزالی می‌تواند بسیار آزاردهنده و ناراحت‌کننده باشد اما این یک مشکل ذهنی است که به سادگی حل می‌شود. شما باید باور داشته باشید که حالتان کاملا خوب است و درمان خواهید شد.
اگر برخی متدهای درمانی موثر نبودند چه؟
برای مثال اگر مشاوره روانی موثر نبود، ممکن است پزشک شما برخی متدهای هورمون درمانی را به شما پیشنهاد دهد. قبل از شروع هر تکنیک درمانی، پزشک در مورد مزایا و معایب آن به شما توضیح می‌دهد. پزشک همچنین در مورد سوابق پزشکی شما و داروهایی که مصرف می‌کنید سوال می‌کند تا مطمئن شود داروها و روش‌هایی که تجویز می‌کند موجب تشدید بیماری شما نمی شود یا با داروهای مصرفی شما تداخل ندارد.
عوامل خطر
برخی عوامل می‌توانند در بروز دیرانزالی تاثیر داشته باشند از جمله:
- با بالا رفتن سن، به طور طبیعی در انزال مرد تاخیر ایجاد می‌شود
- مشکلات روحی و روانی مانند افسردگی و اضطراب
- بیماریهایی مانند ام اس و دیابت
- مصرف برخی داروهای خاص خصوصاً داروهای ضدافسردگی، داروهای کنترل فشار خون و برخی دیورتیک‌ها (داروهای ادرار آور)
- وجود مشکلاتی در رابطه بین دو فرد
- مصرف الکل خصوصاً اگر فرد برای مدت زمان زیاد سوء مصرف داشته است.
عوارض
عوارض دیرانزالی عبارتند از:
- کاهش لذت جنسی برای مرد یا شریک جنسی او
- استرس و اضطراب در مورد عملکرد جنسی خود
- بروز مشکلاتی در زندگی زناشویی و رابطه بین زوج‌ها به علت عدم رضایت از رابطه جنسی
- عدم توانایی مرد در بارور کردن همسر خود (ناباروری مرد)
تشخیص
برای تشخیص دیرانزالی و تجویز درمان مناسب، ممکن است تنها چیزی که نیاز باشد، انجام معاینه فیزیکی و گرفتن شرح حال از بیمار باشد. اما در صورتی که به نظر برسد دیرانزالی بر اثر یک مشکل فیزیکی زمینه‌ای ایجاد شده است، لازم است ارزیابی‌های بیشتری صورت گیرد از جمله:
- معاینه فیزیکی: معاینه دقیق آلت تناسلی و بیضه‌ها. پزشک به آرامی آلت را لمس می‌کند تا مطمئن شود که حس لامسه در تمامی نواحی آلت تناسلی نرمال است.
- آزمایش خون: نمونه‌ای از خون شما به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا علائم وجود بیماری قلبی، دیابت و سایر بیماری‌ها بررسی شود.
- آزمایش ادرار: آزمایش ادرار برای بررسی علائم ابتلا به دیابت، عفونت و سایر بیماری‌ها انجام می‌شود.
درمانها
روش درمان دیرانزالی به علت اصلی بروز آن بستگی دارد. در برخی موارد لازم است داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید را تغییر دهید، یا مشاوره با روانپزشک داشته باشید و یا مشکل مصرف دارو یا الکل را برطرف کنید.
داروها
اگر داروهایی که مصرف می‌کنید بر دیرانزالی شما تاثیر دارند می‌توانید میزان دوز دارو را کاهش دهید یا از داروی جایگزین استفاده کنید. گاهی اوقات اضافه‌کردن یک داروی دیگر نیز موثر است.
هیچ دارویی برای درمان دیرانزالی وجود ندارد و داروهایی که برای دیرانزالی تجویز می‌شوند در واقع برای درمان سایر بیماریهایی هستند که عامل دیرانزالی بوده‌اند. داروهایی که معمولا بدین منظور تجویز می‌شوند عبارتند از:
- آمونادین (پارکینسون)
- بوسپیرون (ضد اضطراب)
- سیپروهپتادین (آلرژی)
مشاوره با روانشناس (روان‌درمانی)
مشاور روانشناس می‌تواند به شما کمک کند مشکل ذهنی مانند افسردگی یا اضطراب که موجب دیرانزالی شده است را حل کنید. همچنین مشکلات روحی و روانی که مستقیما منجر به دیرانزالی می‌شوند نیز می‌توانند حل شوند. برای روان‌درمانی ممکن است لازم باشد که به تنهایی به مشاوره یا روانشناس مراجعه کنید و یا همراه با شریک جنسی خود مراجعه کنید. بسته به این که علت اصلی دیرانزالی شما چیست، ممکن است بهتر باشد که به متخصص سکس‌تراپی مراجعه کنید. متخصصین سکس‌تراپی نیز روانشناسانی هستند که در درمان مشکلات جنسی تخصص دارند. بهترین روش درمانی مناسب برای شما به مشکلات و مسائل خاصی که دارید بستگی دارد و برای تمامی بیماران از روش یکسانی استفاده نمی شود.
حمایت و پشتیبانی
اگر شخص مرتباً دچار مشکل دیرانزالی شود، این مسئله می‌تواند به لحاظ احساسی و روحی فشار و تنش زیادی به او و همسرش وارد کند. اگر تنها یک بار یا در موارد بسیار خاصی دچار دیرانزالی می‌شوید، این اصلا بدین معنا نیست که شما کلا مشکل دارید و اصلا نباید منتظر باشید که در دفعه بعدی که رابطه جنسی دارید نیز اتفاق تکرار شود. حتما به خاطر داشته باشید که بروز دیرانزالی در برخی موارد خاص می‌تواند بر اثر استرس یا دیگر عوامل موقتی باشد و با برطرف‌شدن مشکل اصلی، مشکل دیرانزالی نیز به سادگی برطرف می‌شود.
علاوه بر این، اگر در موارد خاصی یا به طور دائمی دچار مشکل دیرانزالی می‌شوید، حتما باید این موضوع را به شریک جنسی خود اطلاع دهید؛ چرا که ممکن است او تصور کند که عدم رسیدن شما به ارگاسم نشانه این است که شما میل جنسی به او ندارید. سعی کنید صادقانه و بی پرده با شریک جنسی خود درباره این مسئله صحبت کنید. معمولا زمانی که زوج‌ها به خوبی با هم مشارکت و تعامل دارند، این مشکل با موفقیت برطرف می‌شود. به همین دلیل حتی گاهی لازم است که همراه با شریک خود به روانشناس مراجعه کنید.
آمادگی برای جلسه‌ی مراجعه به پزشک
اگر مشکلات مربوط به ارگاسم و دیرانزالی را دارید می‌توانید به پزشک عمومی مراجعه کنید و او در صورت نیاز شما را به متخصص مربوطه ارجاع می‌دهد (مانند متخصص اورولوژی، متخصص غدد، متخصص روانشناس یا دیگر متخصصین). در ادامه اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار داده می‌شود که به شما کمک می‌کند برای جلسه‌ی مراجعه به پزشک آماده شوید.
برای آمادگی قبل از جلسه با پزشک چه می‌توانید بکنید؟
- هر علائمی که داشته‌اید را یادداشت کنید حتی اگر برخی از آنها از نظر خودتان بی‌ربط بیایند.
- اطلاعات مهم شخصی خود را یادداشت کنید از جمله استرس‌های اصلی شما در زندگی، تغییرات اخیر در زندگی، بیماری‌ها یا تغییر در داروهای مصرفی
- از تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید، لیستی تهیه کنید از جمله ویتامین‌ها، داروهای گیاهی و مکمل‌ها
- در صورت امکان شریک جنسی خود را همراه خود بیاورید. او می‌تواند اطلاعات مفیدی در اختیار پزشک قرار دهد که در تشخیص و درمان مشکل شما موثر باشد.
- سوالاتی که می‌خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
سوالاتی که باید از پزشک بپرسید
برخی از سوالات اصلی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:
- به احتمال زیاد، علت اصلی دیرانزالی من چیست؟
- به چه تست‌ها و آزمایشاتی نیاز دارم؟
- آیا این مشکل موقتی است؟
- چه روشهای درمانی در دسترس هستند و کدام یک را به من توصیه می‌کنید؟
- من بیماریهای دیگری نیز دارم. این‌ها راچگونه با هم می‌توانم کنترل کنم؟
- آیا داروی دیگری را می‌توان جایگزین دارویی کرد که تجویز می‌کنید؟
- آیا لازم است به پزشک متخصص مراجعه کنم؟
- از کجا می‌توانم اطلاعات بیشتری در مورد بیماری خود به دست بیاورم.
چه انتظاری از پزشک باید داشت؟
اگر در مورد سوالاتی که پزشک احتمالاً از شما می‌پرسد، اطلاع داشته باشید، می‌توانید سریعاً و به درستی به این سوالات جواب دهید و همینطور بر روی سوالت مدنظر خود تمرکز بیشتری کنید و وقت بیشتری برای آن بگذارید. پزشک ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:
- چه مدت است که مشکل انزال دارید؟ آیا این مشکل، گاهی رخ می‌دهد یا همیشگی است؟
- آیا می‌توانید طی رابطه جنسی انزال داشته باشید؟ یا فقط زمانی می‌توانید انزال داشته باشید که شریک جنسی شما، آلت شما را لمس کند یا خودتان خودارضایی کنید؟
- اگر می‌توانید انزال داشته باشید، زمان انزال چه مدت بعد از آغاز رابطه جنسی است؟
- آیا میل جنسی شما تغییری کرده و یا مشکل جنسی دیگری پیدا کرده‌اید؟
- آیا در رابطه با شریک خود مشکلی دارید؟
- آیا به تازگی جراحی انجام دادهاید؟ آیا در ناحیه لگن (مانند جراحی پروستات) هرگز جراحی انجام دادهاید؟
- چه بیماریهای مزمن یا سایر مشکلات پزشکی دارید؟ آیا داروی خاصی مصرف می‌کنید؟
- آیا تا به حال مشکلات جنسی دیگر مانند اختلال نعوظ داشته‌اید؟
- آیا الکل یا مواد مخدر مصرف می‌کنید؟ چقدر؟
