هیدروسل یک کیسه پر از مایع درون کیسه بیضه مردان است، اساسا یک پشتیبان مایع در اطراف یک یا هر دو بیضه است، این عارضه نسبتا رایج است، 1 تا 2 درصد نوزادان پسر دارای هیدروسل در هنگام تولد هستند، در اکثر موارد، هیدروسل‌ها مضر نیستند و خودشان بدون درمان از بین می‌روند اما تورم کیسهی بیضه همیشه باید توسط پزشک برای بررسی دلایل دیگر مورد ارزیابی قرار گیرد. درمان هیدروسل مداوم معمولا به جراحی احتیاج دارد، اگر چه برخی از درمان‌های خانگی نیز ممکن است کمک کند.
دلایل
قبل از تولد، بیضه‌ها در نزدیکی کلیه‌ها رشد می‌کنند. در زمان تولد بیضه‌ها معمولا از موقعیت خود در داخل شکم به داخل کیسهی بیضه از طریق تونلی از ماهیچه‌ها به نام کانال مغبنی رها می‌شوند. اگر کیسه صفاقی در کانال دوباره باز شود، مایع ممکن است از شکم به کیسهی بیضه نشت کند و باعث ایجاد هیدروسل شود. اگر در پوشش‌های سلولی کیسه اطراف بیضه‌ها کمی تورم وجود داشته باشد، می‌تواند منجر به هیدروسل شود. سایر دلایل هیدروسل عبارتند از:
- انسداد در طناب بیضه‌ای
- جراحی فتق مغبنی
- عفونت کیسهی بیضه یا بیضه
علائم هیدروسل بیضه
اولین نشانه‌ی هیدروسل بیضه تورم بدون درد یا بزرگ شدن کیسهی بیضه است که نشان دهنده تجمع مایع در اطراف یک یا هر دو بیضه می‌باشد. نوزادان به ندرت عوارض ناشی از هیدروسل دارند و در اکثریت قریب به اتفاق قبل از سن یک سالگی، عارضه بدون درمان از بین می‌رود. در مقابل، مردان مبتلا به هیدروسل در نهایت هنگامی که کیسهی بیضه تورم می‌کند و سنگین می‌شود، ممکن است دچار ناراحتی شوند. این عارضه می‌تواند در موارد شدید منجر به مشکلاتی در نشستن، راه رفتن و یا دویدن شود. علائم بیشتر عبارتند از:
- درد و یا ناراحتی ناشی از هیدروسل به طور کلی با اندازه آن مرتبط است، هرچه بزرگتر شود، بیشتر احتمال دارد آن را احساس کنید.
- هیدروسل هنگام صبح کوچک‌تر است (به محض بیدار شدن) و در ادامه‌ی روز متورم‌تر می‌شود. کشش یا زور زدن ممکن است سبب افزایش اندازه هیدروکسل شود.
- نوزادان نارس خطر بیشتری برای داشتن هیدروکسل دارند.
تشخیص
پزشک می‌تواند از طریق ترکیبی از آزمایشها و مشاهدات، هیدروسل را تشخیص دهد، از جمله:
- سابقه‌ی سلامتی بیمار
- معاینه بدنی
- یک آزمایش تصویربرداری مانند اولتراسوند
- بررسی حساسیت در کیسهی بیضه
- تست کردن برای دیدن اینکه چگونه برآمدگی در ناحیه کشاله ران زمانی که از بیمار خواسته می‌شود سرفه کند، تحت فشار تغییر می‌کند.
- تابش نور از طریق کیسهی بیضه، هایلایت کردن هرگونه تجمع مایه در آن ناحیه
- آزمایش خون یا ادرار برای بررسی عفونت زمینه‌ای
درمان هیدروسل بیضه
هیچ دارویی برای درمان هیدروسل بالغ وجود ندارد، هرچند ممکن است داروهای ضد درد به کاهش ناراحتی کمک کنند. درمان‌های هیدروکسل عبارتند از:
حمام نمک اپسوم را امتحان کنید
اگر متوجه تورم بدون درد در کیسهی بیضه (ها) شدید، یک دوش بسیار گرم بگیرید و حداقل چند فنجان نمک اپسوم اضافه کنید. به مدت بین 15 تا 20 دقیقه در وان ریلکس کنید و پاها را کمی از هم جدا کنید به طوری که آب کیسهی بیضه را فرا بگیرد. گرمای آب می‌تواند حرکت مایعات بدن را تحریک کند (این کار ممکن است باعث باز شدن انسداد شود) و نمک می‌تواند از طریق پوستتان مایع را بیرون آورد و تورم را کاهش دهد. نمک اپسوم همچنین یک منبع غنی از منیزیم است که به ریلکس کردن ماهیچه‌ها یا تاندون‌ها کمک می‌کند و هرگونه حساسیتی را تسکین می‌دهد. اگر درد، همراه با هیدروسل شما وجود داشته باشد، سپس قرار دادن کیسهی بیضه در معرض آب گرم (یا هر منبع گرما) ممکن است باعث التهاب بیشتری شود و علائم شما را بدتر کند. حمام را بیش از حد گرم نکنید (برای جلوگیری از سوزش) و در وان برای مدت طولانی ننشینید (برای جلوگیری از کم آبی).
زهکشی سوزن
هنگامی که هیدروسل تشخیص داده می‌شود، حداقل روش تهاجمی، تخلیه‌ی مایع توسط یک سوزن از کیسهی بیضه است، که به برون مکیدن نامیده می‌شود. پس از بیهوشی موضعی، یک سوزن به داخل کیسهی بیضه وارد می‌شود تا به هیدروسل نفوذ کند، سپس مایع شفاف حذف می‌شود. اگر مایع خونین یا پر از چرک باشد، این نشان دهنده صدمه، عفونت و شاید سرطان است. این روش بسیار سریع است و نیازی به زمان زیادی برای بهوبدی نیست، معمولا فقط یک روز یا بیشتر. تخلیه‌ی سوزن هیدروسل اغلب انجام نمی‌شود زیرا مایع معمولا دوباره جمع می‌شود و نیاز به درمان بیشتری دارد. گاهی اوقات در صورتی که هیدروسل بالاتر از داخل کیسهی بیضه یا اندکی بیرون از آن تشکیل شده باشد، سوزن باید از طریق ناحیه مغبنی (کشاله ران) وارد شود.
جراحی
در صورتی که هیدروسل باعث درد شود، یا احتمال عفونت وجود داشته باشد یا اگر هیدروسل خیلی بزرگ شود ممکن است جراحی برای تعمیر یا تخلیه آن ضروری باشد. هیدروسل بزرگ می‌تواند عملکرد طبیعی دیگر ساختارها در کیسهی بیضه را تهدید کند. در صورتی که اولتراسوند کیسهی بیضه چیزی بیش از یک هیدروسل ساده را نشان دهد، نیز ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند. در این مورد، پزشک بافت را از هیدروسل برداشته و برای تشخیص آن را به یک آزمایشگاه می‌فرستد. جراحی برای هیدروسل شامل ایجاد شکاف در کیسهی بیضه یا در ناحیه کشاله ران در نزدیکی کیسهی بیضه، برای تخلیه مایع انباشته شده است. این روش معمولا می‌تواند در یک مرکز جراحی سرپایی با استفاده از بی‌حسی موضعی یا تحت بیهوشی عمومی خفیف انجام شود. این یک جراحی جزئی در نظر گرفته می‌شود و بیمار همان روز به خانه می‌رود.
بهبودی پس از جراحی
بازیابی و بهبودی از عمل هیدروسل در اغلب موارد نسبتا سریع است. بطریق دیگر مردان سالم معمولا می‌توانند چند ساعت پس از جراحی به خانه بروند، به ندرت نیاز به یک شب ماندن در بیمارستان دارند. کودکان باید فعالیت خود را (بدون چیز سختی) محدود کنند و به مدت 48 ساعت یا بیشتر پس از جراحی استراحت بیشتر داشته باشند. مردان باید همان توصیه‌ها را دنبال کنند، و همچنین فعالیت‌های جنسی را تنها به منظور ایمن بودن تا یک هفته به تاخیر بی‌اندازند.
پس از جراحی هیدروسل بیضه باید چه انتظاراتی داشت؟
بعد از جراحی:
- احتمالا درد در ناحیه کیسه بیضه وجود خواهد داشت. مسکن‌های بدون نسخه یا داروهای ضد درد تجویزی می‌توانند به کاهش درد کمک کنند.
- بسته‌های یخ برای 24 ساعت اول اعمال می‌شوند.
- سطوح فعالیت ممکن است برای چند هفته محدود شود تا بهبودی کامل شود.
- به مدت حدود 2 تا 4 هفته پس از جراحی بیضه‌بند به منظور بالا نگه داشتن کیسه بیضه به طرف بیضه‌ها پوشیده می‌شود.
- ممکن است 2 تا 3 ماه طول بکشد تا تورم کیسه بیضه عمل شده به طور کامل از بین برود.
چگونه می‌توان از هیدروسل بیضه جلوگیری کرد؟
بهترین محافظت در مقابل هیدروسل بالغ، جلوگیری از آسیب به بیضه و کیسهی بیضه است. به عنوان مثال، اگر در ورزش تماسی فعالیت دارید، از athletic cupا ستفاده کنید. اگرچه هیدروسل معمولا یک مشکل عمده سلامتی نیست، پزشک را در مورد هرگونه چیز غیر طبیعی یا تورم در کیسهی بیضه مطلع کنید. عارضه یا بیماری دیگر ممکن است منجر به غیر عادی بودن شود.
