زگیل‌های تناسلی کوچک، زائده گوشتی، برآمدگی یا تغییرات پوست در هر قسمت بر روی ناحیه تناسلی و یا در اطراف مقعد هستند. زگیل‌های تناسلی می‌توانند به صورت یک زگیل تکی یا به صورت چندین زگیل به صورت دسته‌ای ظاهر شوند. زگیل توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. ویروس پاپیلومای انسانی می‌تواند از طریق واژن، مقعد و به صورت بسیار نادر از راه رابطه جنسی دهانی و همچنین تماس جنسی تناسلی انتقال یابد. زگیل تناسلی باید توسط پزشک درمان شود. درمان زگیل تناسلی به نوع زگیل و جایی که زگیل رخ داده است بستگی دارد.
برای از بین بردن زگیل از کرم، لوسیون، یا مواد شیمیایی و یا فریز کردن، سوزاندن یا برداشتن زگیل استفاده کنید.
علل
ویروسی که باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شود، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نامیده می‌شود. بیش از 70 نوع مختلف ویروس پاپیلومای انسانی وجود دارد. انواع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی می‌توانند منجر به تغییرات پیش سرطانی در گردن رحم، سرطان دهانه رحم یا سرطان مقعد شوند. اینها انواع پر خطر ویروس پاپیلومای انسانی هستند.
همه‌ی انواع ویروس HPV باعث ایجاد زگیل تناسلی نمی‌شوند. انواع دیگر ویروس پاپیلومای انسانی باعث ایجاد زگیل در قسمت‌های دیگر پوست مانند دست‌ها می‌شوند.
عفونت HPV در اطراف دستگاه تناسلی رایج است. اکثر افراد علائمی ندارند. در زنان، ویروسHPV می‌تواند به نواحی داخل، بر روی دیواره‌های مهبل و دهانه رحم گسترش یابد که بدون استفاده از روشی خاصیبه راحتی قابل دیدن نیستند.
علائم
در اکثر افرادی که دچار عفونت ویروس HPV هستند هیچگونه زگیل آشکاری گسترش پیدا نمی‌کند. اگر زگیل‌ها ظاهر شوند ممکن است چندین هفته تا چندین سال پس از تماس با ویروس باشد. شایع‌ترین نواحی گسترش زگیل در زنان عبارتند از:
- اطراف بخش برونی آلت تناسلی زن (دهانه مهبل)
- بر روی دهانه رحم (ورودی رحم)
- داخل واژن
- در اطراف یا داخل مقعد
- کشاله‌ی ران
و در مردان:
- روی آلت تناسلی مرد
- روی کیسه‌ی بیضه
- در داخل مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار از آن جریان می‌یابد)
- در اطراف یا داخل مقعد
- کشاله‌ی ران
تشخیص
تشخیص اغلب بر اساس سابقه و ظاهر زگیل‌های تناسلی است. پزشک یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد.
در زنان این معاینه شامل معاینه‌ی لگنی می‌شود. بزرگ سازی (کولپوسکوپی) برای نشان دادن زگیل‌هایی که با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیستند استفاده می‌شود. پزشک سرکه رقیق شده در آب (اسید استیک) را در محل قرار می‌دهد که کمک می‌کند تا زگیل بهتر دیده شود. ویروسی که باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شود می‌تواند نتایج غیر عادی را در پاپ اسمیر ایجاد کند. اگر دچار این نوع تغییرات هستید، احتمالا برای مدتی بیشتر نیاز به انجام تست پاپ اسمیر دارید.
یک آزمایش دی ان ای ویروس پاپیلومای انسانی می‌تواند به شما بگوید که آیا شما دارای نوع پرخطر ویروس HPV شناخته شده که موجب سرطان دهانه رحم می‌شود، هستید یا خیر. این آزمایش ممکن است در موارد زیر انجام شود:
- به عنوان یک آزمایش غربالگری برای زنان بالای 30 سال
- در زنان با هر سنی که در آزمایش پاپ اسمیر کمی نتایج غیر عادی دارند.
درمان
هیچ درمان موثر تکی برای حذف زگیل تناسلی وجود ندارد. تعدادی گزینه‌های درمانی وجود دارد؛ با این حال، هیچ درمانی در از بین بردن زگیل و جلوگیری از بازگشت آنها در همه بیماران 100٪ موثر نیست. همچنان حذف عفونت ویروس پاپیلومای انسانی وقتی که رخ داده است امکان پذیر نسیت. زگیل‌های تناسلی ممکن است در حدود 10 تا 20 درصد از افراد در طی دوره سه تا چهار ماه خود به خود از بین بروند. از آنجا که ممکن است ویروس‌ها را به شریک جنسی‌تان انتقال دهید، تا زمان بهبودی کامل زگیل‌ها از برقراری رابطه‌ی جنسی خودداری کنید.
داروها
داروهای متعددی برای درمان زگیل‌های تناسلی وجود دارند و می‌توانند بعنوان جایگزین برای سایر درمان‌ها استفاده شوند.
- پودوفیلین رزین (Pod-Ben-25, Podofin) به طور موضعی توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- پودوفیلاکس (کاندیلاکس) به صورت موضعی در خانه استفاده می‌شود و میزان درمان بالاتری نسبت به پودوفیلین رزین دارد. پودوفیلاکس برای پیشگیری نیز مفید است.
- اسید تری کلرو استیک یا اسید بیکلوراتیک به صورت موضعی استفاده می‌شوند؛ با این حال، اغلب مواقع پاسخ ناقص است و احتمال برگشت بیشتر است و ممکن است باعث درد و سوزش شود.
- فلوروراسیل (افودکس) مانند کرم استفاده می‌شود و برای درمان نیاز به مدت طولانی دارد و می‌تواند باعث سوزش و تحریک، و بسیاری از عوارض جانبی دیگر شود.
- اینترفرون آلفا- n3 (آلفرون ان) تزریقی است که برای زگیل‌هایی استفاده می‌شود که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند؛ با این حال، عوارض جانبی زیادی دارد.
- ایمیکوئیمود (آلدارا) به عنوان یک کرم موضعی استفاده می‌شود و تحریک موضعی پوست از عوارض جانبی شایع این بیماری است.
کرایوتراپی
در این روش نیتروژن مایع یا (سرمازنه) برای یخ زدن زگیل‌ها استفاده می‌شود؛ پس از آن پزشک بافت مرده زگیل را از بین می‌برد. این روش بهترین روش مورد استفاده برای حذف زگیل‌های کوچک است که در بدنه‌ی آلت تناسلی یا در اطراف فرج ظاهر می‌شوند.
کریوتراپی به خصوص دردناک نیست، اما زمانی که زگیل‌ها یخ زده هستند احساس سوزش می‌کنید. معمولا برای بهبود پوست درمان شده 1 تا 3 هفته زمان لازم است. کرایوتراپی یک روش درمان اولیه‌ی عالی است زیرا نرخ واکنش به آن بالا بوده و عوارض جانبی کمی دارد.
درمان با لیزر
برای زگیل‌های بزرگ که ممکن است استفاده از روش‌های جراحی دیگر برای درمانشان دشوار باشد (برای مثال زگیل در مقعد، مهبل یا نزدیک مجرای ادرار) پزشک ممکن است آنها را با استفاده از جراحی لیزر حذف کند. در این روش، پزشک از لیزر برای برطرف کردن زگیل استفاده می‌کند. بسته به تعداد زگیل‌هایی که حذف می‌شوند و محل آنها، ممکن است بی‌حسی موضعی یا عمومی انجام شود. تا حدود دو تا چهار هفته بعد از عمل ممکن است درد و سوزش در محل درمان وجود داشته باشد.
الکترودسیکاسیون
برای از بین بردن زگیل‌هایی که در اطراف آلت تناسلی زن یا مقعد ظاهر می‌شوند و به درمان پاسخ نمی‌دهند، ممکن است از الکتروسرجری استفاده شود. این یک روش جراحی است که با عبور دادن برق از طریق حلقه فلزی که اطراف زگیل را می‌پوشاند یا در مقابل آن قرار می‌گیرد زگیل را می‌سوزاند. ممکن است پزشک از یک چاقوی جراحی برای کندن هر گونه بافت باقیمانده زگیل استفاده کند.
از آنجا که این نوع جراحی می‌تواند بسیار دردناک باشد، بیهوشی معمولا قبل از شروع مراحل درمان انجام می‌شود که می‌تواند در مطب با بی‌حسی موضعی انجام شود. توجه داشته باشید که دودی که حاصل می‌شود ممکن است عفونی باشد.
برش
این یک عمل جراحی است که پزشک با استفاده از چاقوی جراحی زگیل را می‌برد. معمولاً برای برداشتن زگیل‌های سخت کوچک یا زگیل‌هایی که ترکیب شده و یک برآمدگی به شکل گل کلم را تشکیل داده‌اند، توصیه می‌شود. ناحیه تحت درمان قبل از انجام عمل جراحی بی‌حس می‌شود و معمولا برش‌ها با استفاده از بخیه بسته می‌شوند.
جراحی می‌تواند جای زخم بر جای بگذارد.علاوه بر این، ممکن است ناحیه درمان شده به مدت یک تا سه هفته بعد از آن زخم باشد و یا دردناک باشد.
پیشگیری
نداشتن رابطه‌ی جنسی تنها راه برای جلوگیری از زگیل‌های تناسلی و سایر بیماری‌های STI (منتقله از راه عفونت‌های جنسی) است. شما همچنین می‌توانید با داشتن یک رابطه جنسی با شریک جنسی که می‌دانید عاری از بیماری است، شانس خود را برای ابتلا به انتقال عفونت‌های جنسی کاهش دهید.
کاندوم‌های مردانه و زنانه نمی‌توانند به طور کامل از شما در برابر عفونت محافظت کنند. این به این دلیل است که ویروس یا زگیل می‌تواند روی پوست مجاور باشد. کاندوم خطر ابتلا را کاهش می‌دهد و شما همواره باید از آنها استفاده کنید. ویروس HPV می‌تواند از فرد به فرد منتقل شود، حتی زمانی که زگیل قابل مشاهده نسیت یا نشانه‌های دیگر وجود ندارد. انجام رابطه‌ی جنسی بی‌خطر می‌تواند به جلوگیری از ابتلا به ویروس HPV کمک کند.
دو واکسن در دسترس است که در برابر چهار نوع ویروس HPV که باعث ایجاد سرطان دهانه رحم در زنان می‌شود محافظت کننده هستند. واکسن بصورت مجموعه‌ای از سه تزریق داده می‌شود. برای دختران و زنان در سنین 9 تا 26 سال توصیه می‌شود. یکی از دو واکسن از مردان و پسران در برابر زگیل‌های تناسلی و مقعد محافظت می‌کند. برای پسران و مردان بین ۹ تا ۲۶ سال توصیه می‌شود. که برای پسران و مردان در سنین 9 تا 26 توصیه می‌شود.
