نارضایتی از زندگی جنسی برای مردان و زنان یک معضل است. نارضایتی زنان ممکن است به دلیل عدم علاقه به رابطه جنسی، ناتوانی در رسیدن به ارگاسم یا درد در حین رابطه جنسی باشد. متأسفانه، تعیین دقیق مسائل و شرایط اساسی که باعث نارضایتی جنسی می‌شود می‌تواند پیچیده باشد. ممکن است هم مسائل پزشکی و هم مسائل روانی دخیل باشد.
آیا اندازه آلت تناسلی برای ارگاسم زنان مهم است؟
دومین مشکل رایج بعد از اختلال نعوظ مربوط به اندازه آلت تناسلی است. این موارد از آلت تناسلی کوچک (از نظر طول)، آلت تناسلی نازک، آلت تناسلی خمیده و غیره و غیره متغیر است. گاهی اوقات مردان با ظاهر طبیعی آلت تناسلی همین نگرانی‌ها را دارند. در یک مطالعه خاص که در بین مردان انجام شد، حدود 80 درصد از اندازه آلت تناسلی راضی نبودند. دلایل نارضایتی مردان از آلت تناسلی‌شان متفاوت است. مردان متاهل احساس می‌کنند که شریک زندگی آنها به دلیل کوچک بودن آلت‌شان نمی‌تواند ارگاسم داشته باشد.
ارگاسم زن همیشه یک راز بوده است. ارگاسم با توجه به محرک فعال کننده می‌تواند دو نوع باشد. ارگاسم کلیتورال منحصراً از تحریک مستقیم کلیتوریس و ارگاسم واژینال در طی دخول در واژن بدون تحریک کلیتورال حاصل می‌شود. شیوع اختلال ارگاسم در زنان حدود 30/25 درصد است. طول و قطر آلت تناسلی هیچ ارتباطی با ارگاسم کلیتورال ندارد زیرا کلیتوریس در خارج قرار می‌گیرد و نمی‌تواند مستقیماً توسط آلت تناسلی تحریک شود.
با این حال، برخی از مطالعات در مورد طول کافی آلت تناسلی صحبت می‌کنند که باعث تحریک عمیق‌تر واژن و گاهی اوقات دهانه رحم می‌شود که منجر به ارگاسم واژینال می‌شود. مهم است که بدانیم مسیرهای عصبی که از کلیتوریس و واژن منشا می‌گیرند متفاوت هستند.
برای نتیجه‌گیری، بیشتر نظریه‌ها و مطالعات در مورد اندازه، طول و ضخامت آلت تناسلی و ارگاسم شواهد محدودی دارند زیرا ارگاسم زنان منشأ چند عاملی دارد. اگر یک زن می‌خواهد به ارگاسم برسد، ذهن باید به اندازه کلیتوریس و واژن هماهنگ باشد. بنابراین شاید تمرکز بیشتر روی شریک جنسی باشد تا آلت تناسلی!
عوامل مرتبط با رضایت جنسی بالاتر در زنان
عوامل متعددی بر رضایت جنسی زنان تأثیر می‌گذارد. میل جنسی بالا و رضایت از کار و رابطه عاشقانه یک زن به طور کلی باعث افزایش رضایت جنسی می‌شود، در حالی که سن می‌تواند تا حدودی بر خلاف آن باشد. زنانی که از نظر جنسی راضی هستند، تمایل بیشتری به برقراری رابطه جنسی با شریک جنسی‌شان دارند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در حالی که طول آلت تناسلی عاملی برای رضایت جنسی نیست، قطر آلت تناسلی ممکن است بر رضایت جنسی تاثیر داشته باشد. زنانی که خود را تحریک می‌کنند نیز بیشتر از نظر جنسی احساس رضایت می‌کنند. تئوری وجود دارد که زنانی که خود را تحریک می‌کنند بیشتر از خواسته‌ها و نیازهای جنسی خود آگاه هستند.
ارتباط، هم به طور کلی و هم در مورد نیازهای جنسی، قوی‌ترین عامل در دستیابی به رضایت جنسی است. زنانی که تمایل زیادی به داشتن رابطه جنسی دارند، در مقایسه با زنانی که تمایل زیادی به برقراری رابطه ندارند، بهتر به ارگاسم رسیده و رضایت جنسی بالاتری دارند. هر چه زوج‌ها چه از نظر جنسی و چه از لحاظ دیگر مهربان باشند، رضایت جنسی آنها بیشتر می‌شود. جالب اینجاست که حتی شکل ارتباط می‌تواند بر رضایت جنسی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، تصور می‌شود که ارتباط غیرکلامی در حین رابطه جنسی بیشتر از ارتباط کلامی در طول رابطه جنسی با رضایت جنسی مرتبط است.
با توجه به اهمیت رضایت جنسی در حفظ سلامتی و شادکامی و همچنین عوامل متعددی که در رضایت جنسی زنان نقش دارند، به زنان و شرکای جنسی آنها توصیه می‌شود که از سلامت عاطفی و جسمی خود محافظت کنند، در تمام جنبه‌های رابطه خود محبت داشته باشند. نیازهای جنسی خود را بشناسند و آن نیازها را آشکارا و با مهربانی با شریک زندگی خود در میان بگذارند.
عوارض ارضا نشدن زن در سکس
در بررسی مشکلات جنسی زنان، پزشکان باید متوجه شوند که زندگی جنسی زن شخصی است. به عنوان مثال، آنچه ممکن است یک زن را آزار دهد، ممکن است دیگری را آزار ندهد و آنچه ممکن است در یک موقعیت رخ دهد ممکن است در هر موقعیتی رخ ندهد. با این حال، پزشکان ممکن است از یک سیستم طبقه‌بندی کلی برای کمک به شناسایی اساس نارضایتی یک زن از زندگی جنسی خود استفاده کنند. این سیستم طبقه بندی شامل اختلالات زیر است:
- اختلال میل یا علاقه جنسی
- اختلال برانگیختگی جنسی
- اختلال ارگاسمیک
- اختلال درد جنسی مانند واژینیسموس یا دیسپارونی
مهمتر از همه، فرض اساسی همه این اختلالات این است که مشکلات جنسی باعث ناراحتی شخصی قابل توجه و مداوم برای زن و همچنین برای شریک زندگی او می‌شود. بیماری‌های زمینه‌ای پزشکی یا داروها نیز ممکن است باعث اختلال عملکرد جنسی شوند یا در ایجاد آن نقش داشته باشند.
اختلال میل جنسی
برای برخی از زنان، نداشتن میل قبل از رابطه جنسی طبیعی است. اما این زنان ممکن است پس از شروع به فعالیت جنسی تحریک یا علاقه‌مند شوند. اگر زن نگران عدم علاقه خود به رابطه جنسی باشد، ممکن است اختلال میل جنسی داشته باشد. نداشتن علاقه ممکن است شامل نداشتن افکار یا تخیلات جنسی، عدم تمایل به فعالیت جنسی یا عدم پذیرش تمایل شریک به فعالیت جنسی باشد. علل اختلال میل جنسی می‌تواند از سطوح پایین هورمونی گرفته تا بیماری‌های مزمن پزشکی و مسائل اجتماعی یا روانی متفاوت باشد. اغلب عوامل متعددی بر کم بودن میل جنسی تأثیر می‌گذارند.
اختلال برانگیختگی جنسی
اختلال برانگیختگی جنسی، ناتوانی مداوم در برانگیختگی جنسی هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی است و علل آن ممکن است جسمی یا روانی باشد. علل فیزیکی شامل جریان خون کم به اندام تناسلی یا خیس و روان شدن ناکافی است. علل روانی ممکن است شامل اضطراب و استرس باشد. برانگیختگی می‌تواند تحت تأثیر عوامل سبک زندگی مانند مصرف مواد مخدر، الکل یا سیگار کشیدن نیز قرار گیرد. همچنین می‌تواند تحت تأثیر برخی داروها قرار گیرد.
اختلال ارگاسمیک
برخی از زنان با مقاربت یا با شریک زندگی خود به ارگاسم نمی‌رسند، اما در غیر این صورت از فعالیت جنسی خود راضی هستند. اختلال ارگاسم زمانی اتفاق می‌افتد که زن نتواند به ارگاسم برسد. این اختلال تنها در صورتی مورد توجه قرار می‌گیرد که زنی از نرسیدن به ارگاسم به شدت اذیت شود. زنان مبتلا به اختلال ارگاسم ممکن است هرگز به ارگاسم نرسیده باشند، یا شاید در گذشته به ارگاسم رسیده باشند اما در حال حاضر به ارگاسم نرسیده‌اند. علل ممکن است شامل ظاهر بد بدن، ترس از دست دادن کنترل، یا بی‌اعتمادی به شریک جنسی باشد. عوامل دیگری نیز ممکن است نقش داشته باشند.
اختلالات درد جنسی
اختلالات درد جنسی شامل درد مداوم ناحیه تناسلی با مقاربت که دیسپارونی نامیده می‌شود و اسپاسم غیرارادی عضله واژن که واژینیسموس نامیده می‌شود، است. درد ناحیه تناسلی که با تحریک جنسی اما بدون آمیزش رخ می‌دهد نیز در این دسته قرار می‌گیرد. درد در حین رابطه جنسی می‌تواند یک بیماری مادام العمر باشد یا فقط برای مدت کوتاهی رخ دهد.
خیس و روان نشدن واژن شایع‌ترین علت درد ناحیه تناسلی هنگام مقاربت است. زنان ممکن است برای مدتی پس از تولد نوزاد دچار دیسپارونی شوند. زنان یائسه همچنین ممکن است به دلیل کاهش سطح هورمون، که روان شدن طبیعی واژن را کاهش می‌دهد، درد را در هنگام مقاربت تجربه کنند. عفونت و التهاب واژن یا مثانه نیز ممکن است باعث این شرایط دردناک شود.
ترکیبی از عوامل
برخی از زنان ممکن است بیش از 1 نوع اختلال جنسی داشته باشند. در این موارد، اغلب علل زمینه‌ای زیادی وجود دارد که به یکدیگر مرتبط هستند. به عنوان مثال، یک زن پس از زایمان ممکن است در اولین آمیزش پس از زایمان به دلیل خیس و روان نشدن واژن یا بهبود آهسته آسیب واژن در حین زایمان، درد داشته باشد. او همچنین ممکن است علاقه خود را به رابطه جنسی از دست بدهد زیرا از مراقبت از یک نوزاد خسته شده است. اگر همسرش بیش از او تمایل به تماس جنسی داشته باشد، ممکن است در طول فعالیت جنسی دچار اضطراب یا عدم هیجان شود که ممکن است مشکل را افزایش دهد.
مقابله با نارضایتی جنسی
برای افزایش برانگیختگی، رسیدن به ارگاسم و به حداقل رساندن درد در حین رابطه جنسی می‌توانید چند قدم ساده بردارید. با شریک زندگی خود در مورد احساسات خود صحبت کنید و برخی از این موارد را امتحان کنید:
- مطمئن شوید که به خوبی استراحت کرده‌اید.
- مدت زمانی را که صرف پیش‌نوازی و عشق بازی می‌کنید افزایش دهید.
- در صورت بروز خشکی از روان کننده واژن استفاده کنید.
- پوزیشن‌های مختلف یا فعالیت‌های جنسی بدون دخول را امتحان کنید.
اگرچه بحث در مورد آن دشوار است، اما مهم است که در مورد نگرانی‌های جنسی خود با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است برخی ارزیابی‌های ساده مانند بررسی سطوح هورمونی، بررسی فهرست‌های داروها، یا تنها ارائه اطمینان در مورد آنچه طبیعی است، انجام شوند.
انتخاب درمان‌های مناسب بستگی به مشکل اصلی که زن را آزار می‌دهد، دارد و می‌تواند شامل استفاده از داروهای هورمونی تا مشاوره باشد. برای مشکلاتی که ناشی از مسائل روانی یا اجتماعی است، مشاوره فردی یا زوجی اغلب مفید است. برای عدم روانکاری، روان کننده‌های بدون نسخه می‌توانند موثر باشند. برای زنان یائسه، کرم‌های استروژن نیز می‌توانند به کاهش درد در هنگام مقاربت کمک کنند.
کارشناسان از گفتگو، تحقیق و توسعه درمان‌های جدید برای زنانی که از زندگی جنسی خود ناراضی یا راضی هستند، استفاده می‌کنند. اگر فکر می‌کنید ممکن است مبتلا به اختلال عملکرد جنسی باشید، با پزشک خود صحبت کنید تا راه‌هایی را به شما بیاموزید که هم برای شما و هم برای شریک زندگی‌تان رضایت دوباره به همراه داشته باشد.
راه‌های بزرگ کردن آلت مردان
تزریق فیلر
فیلر یا محصولات پرکننده پوستی که پزشکان استفاده می‌کنند بر پایه اسید هیالورونیک (HA) هستند. این یک ماده طبیعی است که روزانه توسط بدن تولید می‌شود و خاصیت جمع‌آوری آب دارد. این بدان معنی است که به عنوان یک مرطوب کننده داخلی و طبیعی در نظر گرفته می‌شود که تمام لایه‌های بافت پوست را حجیم و آبرسانی می‌کند تا حجم دهی شده و پوستس صاف به دست آید و به علاوه نواحی را بازسازی یا تقویت کند. با افزودن یک محصول ژل اسید هیالورونیک غلیظ و مصنوعی (غیر حیوانی) به آلت تناسلی، از طریق تزریق، می‌توانیم فوراً قطر آلت را افزایش دهیم و همچنین آبرسانی ناحیه را افزایش دهیم تا عضو را هم در حالت شل و هم در حالت نعوظ حجیم کند.
فیلر از طریق یک سوراخ با استفاده از یک کانول تزریق می‌شود، بنابراین ژل هالورانیک اسید را می‌توان به شکل فن قرار داد تا به طور مساوی در سراسر آلت توزیع شود تا حجم کل آلت افزایش یابد. مقدار فیلر مورد استفاده به میزان بزرگ شدن قطر مورد نظر و همچنین دستیابی به نتیجه‌ای طبیعی بستگی دارد. در اکثر درمان‌های اولیه از 8 تا 10 میلی لیتر محصول استفاده می‌شود.
جراحی بزرگ کردن آلت تناسلی
نوع اصلی جراحی بزرگ کردن آلت تناسلی، عمل پنوپلاستی نام دارد. این روش را می‌توان به دو فرآیند مختلف تقسیم کرد. یک فرآیند طول آلت تناسلی را افزایش می‌دهد، در حالی که دیگری باعث افزایش قطر آلت می‌شود. بسته به نتیجه‌ای که می‌خواهید، می‌توانید یکی از درمان‌ها را انتخاب کنید یا می‌توانید هر دو روش را با هم انجام دهید.
روش افزایش سایز آلت تناسلی شامل بریدن رباط‌هایی است که آلت تناسلی را به بدن متصل می‌کنند تا آلت تناسلی از بدن فاصله بیشتری بگیرد و طول آن افزایش یابد. در روش بزرگ کردن آلت تناسلی از روش انتقال چربی به منظور افزایش قطر آلت تناسلی استفاده می‌شود. هر دو روش را می‌توان به طور مستقل یا در یک زمان زمان برای ایجاد یک پایان هماهنگ‌تر و قابل توجه‌تر انجام داد.
قبل از انتخاب جراحی، گزینه‌های خود را به طور گسترده با جراح در میان بگذارید. اطمینان حاصل کنید که یک تصمیم کاملاً آگاهانه گرفته‌اید و مطمئن شوید که جراح شما قبل از انجام این روش کاملاً از انتظارات شما آگاه است. به دلیل اثرات روانی چنین جراحی، برخی از جراحان ممکن است از شما بخواهند قبل از تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا شما کاندید مناسبی برای این عمل هستید یا خیر، مشاوره انجام دهید.
